Στο πασάγιο της Ιεράς Οδού...

Μεσημέρι Τρίτης και εγώ κατευθύνομαι προς ένα από τα πλέον πολυσύχναστα πασάγια της Αθήνας, αν όχι και όλου του δικτύου, αυτό της Ιεράς Οδού.

Λόγω προβλήματος του συρμού του μετρό στο σταθμό της Ακρόπολης, χάνω για 2 λεπτά τη διέλευση του 1557 και για να προλάβω το ΙnterCity 56, πρέπει να ρίξω τρέξιμο...

 Πάνω στην ώρα! Για μερικά δευτερόλεπτα προλαβαίνω την διέλευση της Bombardier 220 035 με την αμαξοστοιχία 56 πάνω στην καμπύλη πριν το πασάγιο

Προχωρώ προς το πασάγιο της Ιεράς Οδού, οπού και θα περιμένω το 1552

Λεπτομέρεια: Η σιδηροτροχιά πάνω στην οποία καθόμουν όσο περίμενα. Τελικά όσες προσπάθειες και να έγιναν για τον διωγμό και την καταστροφή κάθε δείγματος μετρικής γραμμής μέσα στην Αθήνα, αυτή αντιστέκεται σθεναρά και αφήνει το σημάδι της ανεξίτηλο στην σιδηροδρομική ιστορία του τόπου που λέγεται Ελλάδα.

Όσο περιμένω αμέριμνος το 1552, από το βάθος ακούγεται ένα σφύριγμα...

Το κατερχόμενο εμπορικό με επικεφαλής τις MLW Α 462 και Α 454 με πιάνει στον ύπνο...

... μεταφέροντας κενές πλατφόρμες, το τρένο κατηφορίζει προς το Ρέντη, ενώ η γη σείεται από το πέρασμα του.

Στο πασάγιο με κατεύθυνση το Ρέντη

Το 1552 έχει ήδη 15 λεπτά καθυστέρηση, όμως τα χρονικά μου περιθώρια σφίγγουν και πρέπει σιγά σιγά να αποχωρήσω

Βαδίζοντας προς το Ρούφ