Σταθμός Πελοποννήσου - 7 Αυγούστου 2025: 20 χρόνια μετά το τέλος

 

        Ήρθε αναπόφευκτα και φέτος η 7η Αυγούστου. Μια από τις χαρακτηριστικότερες ημερομηνίες, οι οποίες έμελλε να σημαδεύσουν ανεξίτηλα τους ελληνικούς σιδηροδρόμους και εν προκειμένω τον σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο. Είκοσι χρόνια μετά την αναχώρηση της τελευταίας αμαξοστοιχίας από τον Σταθμό Πελοποννήσου, λίγα έως ελάχιστα έχουν μείνει να θυμίζουν την αίγλη και την σημασία που είχε κάποτε το κόσμημα αυτό. Είκοσι χρόνια μετά, ο Σταθμός δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα ετοιμόρροπο αχούρι, ένα ακόμα ανάμεσα στα χιλιάδες ερείπια που βρίσκονται διάσπαρτα σε αυτό το έκτρωμα που αυτοαποκαλείται πρωτεύουσα...

Οι ΣΠΑΠ έπαψαν να υπάρχουν πολύ πριν εκλείψει οριστικά ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο. 

Ακριβώς μπροστά από τον Σταθμό αναπάευεται ένα έπιπλο, το δεν αποκλείεται να έχει προέλθει από το εσωτερικό του Σταθμού. 

Αντί μουσείου, απέραντο πάρκινγκ.

Κάγκελα, συρματοπλέγματα, λουκέτα, κάμερες, συναγερμοί σε αφθονία. Σιδηρόδρομος με το κιάλι...

Όχι, δεν ήμουν παρών στις 7 Αυγούστου του 2005. Μπορούσα να είμαι, αλλά δεν ήμουν.

Και αυτό δεν ξεχνιέται εύκολα...

«Α_ΗΝΑΙ». Όντως είναι. Όλοι τους. Και μάλιστα ξεδιάντροπα πολύ...

Πειραματισμοί με την κλειδαριά της άλλοτε μεγαλοπρεπούς μεταλλικής κεντρικής πόρτας του σταθμού.

Μετά από 20 χρόνια εγκατάλειψης οι μέρες που ο Σταθμός λειτουργούσε φαντάζουν ολοένα και περισσότερο σαν κάποιο μακρινό όνειρο, το οποίο δειλά - δειλά θολώνει και εξαφανίζεται. Να ήταν πράγματι τέτοιο; 

Οι δείκτες έχουν κολλήσει στις τρεις παρά δεκαεπτά λεπτά. 

Σκουριά, σάπια ξύλα και διάχυτη οσμή αμμωνίας...

Τότε επιβάτες για Λουτράκι, Κόρινθο, Άργος, Τρίπολη, Καλαμάτα, Διακοφτό, Πάτρα, Πύργο, Κυπαρισσία και πολλούς άλλους ενδιάμεσους σταθμούς και προορισμούς, άλλους περισσότερο και άλλο λιγότερο γνωστούς.  Σήμερα μόνο μαζοχιστές φωτογράφοι, οι οποίοι έλκονται ανεξήγητα από την παρακμή, την δυσωδία και αρέσκονται στο να καταγράφουν εικόνες ντροπής. 

Περίτεχνα κάγκελα. 

Η πινακίδα του σταθμού, φέρουσα ISO Ολυμπιακών Αγώνων 2004, έχει καλυφθεί πλήρως από τις κουτσουλιές.

Και μια έκπληξη: Στο πίσω μέρος του Σταθμού σώζεται μυστηριωδώς ο ένας εκ των δύο περιτέχνων φανοστατών που στεκόταν στο κρηπίδωμα μεταξύ πρώτης και δεύτερης γραμμής!

 Πώς θα είναι ο Σταθμός άραγε στην 30η επέτειο;