Σύντομη επίσκεψη στον Σ.Σ Μελιγαλά

Πρωινό στον σταθμό του Μελιγαλά. Κατά το στάδιο του σχεδιασμού της, ο Μελιγαλάς επρόκειτο να είναι η αφετηρία για την γραμμή προς την Κυπαρισσία, όμως η αναφορά του ως Χ.Σ: 0+000 έμελλε να μείνει τελικά μόνο στα σχέδια. Αντ΄αυτού σήμερα ο σταθμός φέρει την χιλιομετρική ένδειξη 207.5 επί της γραμμής Μύλων Ναυπλίου - Καλαμάτας. 

Η γραμμή προς τον βορρά φαίνεται καθαρή, αλλά δεν παραμένει έτσι για πολύ...

Η αποθήκη του σταθμού έχει μετατραπεί σε club!

Οι εξετάσεις μόλις τελείωσαν και ο σταθμός, τμήμα του οποίου έχει μετατραπεί σε καφετέρια, είναι γεμάτος από μαθητές του παρακείμενου σχολείου.

Παρά το γεγονός ότι πλέον είναι σφραγισμένος, ο όροφος του σταθμού είναι παντελώς διαλυμένος.

Η γραμμή προς την Σκάλα έχει καταληφθεί από βλάστηση.

Σταθμός ζωντανός, αλλά νεκρός από σιδηρόδρομο...

Την ώρα που τα βάτα καταβροχθίζουν την γραμμή, εμείς έχουμε χορτάσει προ πολλού από ανακοινώσεις.

Αποτύπωση σταθμού και αποθήκης με χρήση του ευρυγώνιου φακού. 

Η παλιά λάμπα αντικαταστάθηκε από προβολέα LED.

Βοηθητικό κτήριο, μηχανοστάσιο ή μήπως μηχανοστάσιο που μετατράπηκε σε βοηθητικό κτήριο;

Αν μη τι άλλο, γλιτώσαμε τον λογαριασμό της ΔΕΗ...

Οι παρεμβάσεις επί του κτηρίου είναι εμφανέστατες, γεγονός το οποίο δυσκολεύει την ταυτοποίηση της αρχικής χρήσης του. Δεδομένου του αρχικού σχεδιασμού του σταθμού ως αφετηρίας, δεν αποκλείεται όντως το κτήριο αρχικώς να είχε σχεδιαστεί ως μικρό μηχανοστάσιο. 

 

Σαβούρα σε στοιβάδες.

Επί της ανακαινισμένης τρίτης γραμμής δεν έχει πατήσει ούτε δρεζίνα και ούτε πρόκειται να πατήσει ποτέ. Αυτό βεβαίως είναι κάτι το οποίο ο ΟΣΕ μπορούσε εύκολα να προβλέψει, αν δεν το γνώριζε μετά βεβαιότητος, ήδη από την ημέρα που ζήτησε την ανακαίνιση της. Ιδού λοιπόν...

Οι μαθητές σιγά - σιγά αρχίζουν να  φεύγουν από τον σταθμό, ο οποίος βυθίζεται και πάλι στην σιωπή, δίνοντας μου την ευκαιρία να προσθέσω ακόμα μια άδεια αποβάθρα στην μακρά συλλογή μου.

 

Παρατηρήστε τον ευφάνταστο τρόπο στεγανοποίησης του στεγάστρου της αποβάθρας.

Θα έγραφα ότι είναι ώρα να πηγαίνω και εγώ, όμως το ρολόι του σταθμού δεν με βοηθάει καθόλου στο να μάθω ποια είναι η ώρα αυτή. Ελπίζω τουλάχιστον τα λεφτά να πήγαν σε καλή μεριά...

 

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 * Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 26/05/2025

Επίσκεψη στην Καλαμάτα (Πάρκο σιδηροδρόμων - σταθμός Καλαμάτας)

 

Μετά από 4 χρόνια ο δρόμος με ξαναφέρνει από το Σιδηροδρομικό Πάρκο Καλαμάτας για μια απογευματινή βόλτα.

DeDietrich 6403: Στην θέση του και στο χάλι του...

Αν μη τι άλλο το εσωτερικό του είναι σφραγισμένο. 

Ο γερανός Γ 291 ίσως να παραμένει διαχρονικά ένα από τα πιο ενδιαφέροντα εκθέματα του πάρκου. Τα βασικά μέρη του γερανού είναι κατασκευασμένα από την βελγική «VALERE - MABILLE MARIEMONT BELGIQUE» με μερικές συμπληρωματικές πινελιές από την γνωστή και μη εξαιρετέα για την ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων «BAUME MARPENT». Όσες φορές και αν επισκεφθώ το πάρκο, πάντα θα αφιερώσω μερικά λεπτά εδώ. 

Ούτε Αγρίνιο, ούτε Μεσολόγγι και πλέον ούτε και Πελοπόννησος. 

Εκμεταλλεύομαι φωτογραφικά τα σύννεφα.

Φωτογραφία από τα χειριστήρια της Δι 7119.

«LAIDLAW DREW & CO LTD - EDINBURGH». Η συγκεκριμένη εταιρεία εξειδικευόταν στην κατασκευή καυστήρων και στην παρασκευή υπέρθερμου ατμού, συνεπώς, δεν προκαλεί καμία εντύπωση το εύρημα αυτό εντός της Δι 7119. Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση ωστόσο είναι το γεγονός, ότι ο μοχλός βρίσκεται ακόμα στην θέση του!

Ατιμωτική απόταξη.

Η ατμάμαξα Ζ 7535 παραμένει στην ίδια κατάσταση που την είχα αφήσει προ τετραετίας.

Είναι απόγευμα και ο σταθμός λιμένος έχει αρκετό κόσμο, κατά κύριο λόγο παιδιά και οικογένειες. 

Για κάποιο λόγο η Ζ 7540 σήμερα έχει προσεγγίσει το ενδιαφέρον αρκετών επισκεπτών του πάρκου. 

Για την ιταλική προέλευση των επιβαταμαξών των ΣΘ τα είχαμε ξαναπεί αναλυτικά στην ανάρτηση του 2021.

Δημιουργός ψευδαισθήσεων.

Στις πιο απομακρυσμένες γραμμές του πάρκου αναπαύονται η Ζ 7541 με μερικά θεσσαλικά βαγόνια...

...ενώ ομοίως, απέναντι της αναπαύεται η αδερφή της, Ζ 7544.

Ακόμα μια συννεφιασμένη λήψη του σταθμού λιμένος από την πεζογέφυρα. 

Βαδίζοντας προς την πόλη συναντάμε την Δα 7109, η οποία παραμένει εδώ και περίπου δύο δεκαετίες άνευ στοιχείων ταυτότητας. 

Σκουπιδαριό εντός του σπινθηροσυλλέκτη. 

Λεπτομέρεια: Το Bochum υποτάχθηκε στους τροχούς της Vulcan.

Η έτερη ατμάμαξα σειράς Δα του πάρκου, υπ' αριθμόν 7104, παραμένει σταθμευμένη στην πρώτη καμπύλη αμέσως μετά τον σταθμό λιμένος.

Λήψη των φορταμαξών από την εφοδιοφόρο της ατμάμαξας. 

 

Η επίσκεψη στο πάρκο τελειώνει εδώ για σήμερα. Ώρα να κινηθώ προς τον σταθμό και να επιθεωρήσω τους καρπούς της σποράς του 2010...

Λίγο πριν την νότια είσοδο του σταθμού εντοπίζω ξανά το κλειδί στην κατάσταση που το είχα αφήσει το 2014.

Τα αυτοκίνητα που σταθμεύουν στον χώρο του σταθμού είναι αρκετά, σίγουρα πολλά περισσότερα από τα ξεχασμένα βαγόνια που έμειναν εδώ για να σαπίσουν. 

Η τελευταία ημερομηνία περιοδικής επιθεώρησης αυτής της ανοιχτής φορτάμαξας. Τόπος ελέγχου το Μηχανοστάσιο Καλαμάτας. 

Φορτάμαξες ιδανικές για σιδηροδρομική μεταφορά σκραπ ή απορριμάτων στην κατ' εξοχήν ακατάλληλη χώρα για την διεκπεραίωση τέτοιου είδους δραστηριοτήτων. 

 

Γεφυροπλάστιγγα κατασκευασμένη στον Πειραιά! Άραγε πόσες τέτοιες σώζονται σε όλο το δίκτυο; 

Μέτρα και σταθμά.

Λεπτομέρεια από την φορτάμαξα Ι7 86019. 

 

Συρμός θλίψης και εξαθλίωσης, διασυρμός πλήρης και ξεδιάντροπος.

Μιλώντας περί διασυρμού...

Τουλάχιστον η ώρα είναι η κατάλληλη.

Μετά την διάλυση του βασιλείου του ο βασιλιάς εξορίστηκε και ο θρόνος παραμένει κενός. 

Την ώρα που γράφω τις λεζάντες για τις φωτογραφίες, διαβάζω ότι αίφνης οι Μεσσήνιοι «ξεσηκώθηκαν» και ζητούν την άμεση επιστροφή του τρένου. Κρίνοντας και μόνο από το πλήθος των παρκαρισμένων αυτοκινήτων στις γραμμές, δυσκολεύομαι να το πιστέψω...

Το 1/3 του κτηρίου έχει μισθωθεί και λειτουργεί ως εστιατόριο, συνεπακόλουθο του οποίου είναι η διατήρηση και η λειτουργία των φωτεινών επιγραφών! 

Αναδιατυπώνω: επαγγελματίας δημιουργός ψευδαισθήσεων. 

Τα καλαματιανά απογεύματα του 1999 φαντάζουν μακρινά. Υπερβολικά μακρινά... 

Ο ήλιος θέλει περίπου μια ώρα ακόμα για να δύσει. 

Η έξοδος του σταθμού πριν την γέφυρα έχει μετατραπεί και αυτή σε υπαίθριο πάρκινγκ.

Use it or lose it...

Από αυτή την γραμμή πραγματοποιήθηκε η τελευταία αναχώρηση τρένου από την Καλαμάτα το απόγευμα της 26ης Μαρτίου του 2016. Έκτοτε το απόλυτο μηδέν.

Μπροστά όλα φαίνονται εντάξει.

Επαναδιατυπώνω: Μαιτρ της δημιουργίας ψευδαισθήσεων. 

Η νύχτα πέφτει και οι δρόμοι γεμίζουν...

Ο σταθμός παραμένει άδειος.

Σήμερα δεν έχει ΜΑΝ από Μεσσήνη.

Σε αντίθεση με τον σταθμό, η αποθήκη το βράδυ φωτίζεται. Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο: η σκοτεινή ή η φωτισμένη παρακμή;

 

---

 

Ξημερώνει. Ρίχνει ψιλόβροχο και χρειάζομαι καφέ. Το πάρκο θα μου δώσει την λύση.

 

 Άφιξη από το λιμάνι στον σταθμό λιμένος. 

 

Πρέπει να φύγω από τον κόσμο της φαντασίας και να επανέλθω στην πραγματικότητα άμεσα. Χρειάζομαι επειγόντως αυτόν τον καφέ!

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 24 και 25/05/2025