10 Δεκεμβρίου 1887 : Παραδίδεται και το τελευταίο τμήμα της γραμμής Κορίνθου - Πάτρας . Το τμήμα μεταξύ Αιγίου - Πάτρας με καθυστέρηση παραδίδεται σε κυκλοφορία και έτσι ο Πειραιάς και η Αθήνα ενώνονται σιδηροδρομικά με την Πάτρα.
Παρατήρηση: Τον Δεκέμβριο του 2012 δηλαδή 125 χρόνια μετά την σιδηροδρομική ένωση Πειραιά- Αθήνας - Πάτρας η εικόνα της παραθαλάσσιας γραμμής τόσο σε Κορινθία όσο και σε Αχαΐα είναι αποκαρδιωτική. Η παλιά μετρική γραμμή σε πολλά σημεία έχει αποξηλωθεί και η εικόνα της τείνει να χειροτερέψει. Οι σταθμοί είναι κατεστραμμένοι ενώ τα έργα της νέας ΣΓΥΤ αφού πρώτα ισοπέδωσαν μεγάλο τμήμα της μετρικής υποδομής των ΣΠΑΠ, κινούνται με υπερβολικά αργούς ρυθμούς και τα χρονοδιαγράμματα συνεχώς αυξάνονται. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ και σε ένα έγκλημα, δηλαδή στην κατασκευή τοίχου (πάνω στον οποίο θα βρίσκεται η γραμμή) μέσα στην πόλη του Διακοφτού που πέρα απο την αλλοίωση της αισθητικής , θα διχοτομεί την πόλη. Βέβαια εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε πως παλαιότερα οι κάτοικοι διαφόρων περιοχών ανα την Ελλάδα διαμαρτύρονταν πως οι «απηρχαιομένες» γραμμές χωρίζουν τις πόλεις τους στα δύο και πολλά παρόμοια (ίσως τους χρειάζεται ένας τέτοιος τοίχος!). Στην περίπτωση του Διακοπτού λοιπόν ήρθε ο ελληνικός εκσυχρονισμός και με τις σύγχρονες μεθόδους του και πάνω από όλα τις ισοπεδωτικές μελέτες του έβαλε τα γυαλία στους μηχανικούς του 19ου αιώνα λύνοντας το πρόβλημα της «διχοτόμησης» με τον πλήρη χωρισμό του Διακοπτού. Παρόμοια ισοπεδωτική τακτική εφαρμόζεται και σε πολλά άλλα σημεία της γραμμής μέχρι το Ρίο όπου η μετρική γραμμή σαν να ενοχλούσε ξηλώθηκε χωρίς κάποιον ,εμφανή τουλάχιστον, λόγο. Το αποτέλεσμα; Ημιτελή έργα, εγκατάλειψη και -το σημαντικότερο- σχεδόν ολική αχρήστευση της παλιάς μετρικής γραμμής και κατάτμηση της σε μικρά τμήματα. Και όλα αυτά προς χάριν του εκσυγχρονισμού ο οποίος τελικά φαίνεται πως δεν θα πραγματοποιηθεί στο εγγύς μέλλον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου