Επίσκεψη στον Σ.Σ Πύργου Βασιλίσσης και εικόνες από την καταστροφή του σταθμού του Ταύρου

 Η σημερινή εξόρμηση ήταν η χειρότερη μέχρι σήμερα. Από νωρίς το πρωί η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου καθώς έχασα αρκετά δορμολόγια λόγω κίνησης, η φωτογραφική μηχανή δεν έλεγε να ξεκολλήσει και οι εικόνες που αντίκρισα είναι ντροπιαστικές για το σιδηρόδρομο...

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή...

Πρωί Κυριακής των Αποκρεών... από την προηγούμενη Πέμπτη οι σταθμοί του Πύργου Βασιλίσσης και των Κάτω Αχαρνών έχουν τεθεί σε λειτουργία. Ευκαιρία λοιπόν για μια σύντομη φωτογράφιση σε αυτούς. Με πολύ καθυστέρηση καταφέρνω τελικά και φτάνω στον Πύργο Βασιλίσσης...

Η άποψη του σταθμού από την πεζογέφυρα.

Και η μέρα αρχίζει να χαλάει... Η πεζογέφυρα δε βολέυει καθόλου για φωτογράφιση, η φωτογραφική μηχανή αρχίζει να κάνει «παιχνίδια» και τελικά προκύπτει μια πολύ κακή φωτογραφία του 1544.

Η είσοδος του σταθμού.

Συνέχεια της κακοτυχίας....

Στο πρώτο επίπεδο του σταθμού με σταματάει ο σεκιούριτι ο οποίος απαγορεύει την είσοδο στις αποβάθρες όσο δεν υπάρχει δρομολόγιο ( ο σταθμός έχει το προνόμιο να μην εξυπηρετεί τα δρομολόγια της Χαλκίδας, παρά μόνο τα 6 των Άνω Λιοσίων). Σωστή κίνηση από τη μια για να αποφευχθούν τυχόν βανδαλισμοί τις ώρες που αυτός είναι κλειστός. Από την άλλη όμως είναι απαράδεκτο να ανοίγει ένας σταθμός με καθυστέρηση 3 χρόνων μόνο για να εξυπηρετεί 6 δρομολόγια. Απαράδεκτη είναι επίσης η διάκριση που εξακολουθεί να γίνεται ανάμεσα στα δρομολόγια για Κιάτο και για Χαλκίδα τόσο όσον αφορά την τιμολογιακή πολιτική όσο και τις περιοχές που εξυπηρετούν. Αρκετά όμως με τη μουρμούρα...

 Οι αποβάθρα του σταθμού φωτογραφημένη από πάνω.

Εφόσον η είσοδος απαγορεύεται κατά τις ώρες που δεν υπάρχουν δρομολόγια,σκέφτομαι ότι το ίδιο θα ισχύει και για τον σταθμό των Κάτω Αχαρνών. Αλλαγή σχεδιών λοιπόν.

  Φεύγοντας... Η γραμμή προς Κάτω Αχαρνές

Εορταστικό κλίμα

Με την παράδοση των σταθμών των Κάτω Αχαρνών και του Πύργου Βασιλίσσης παραδίδεται το σύνολο των σταθμών του τμήματος ΣΚΑ- Τρείς Γέφυρες.

Τι γίνεται όμως στο τμήμα Πειραιάς-Τρείς Γέφυρες; Εκεί ανάμεσα στα άλλα υπολείπεται η κατασκευή και πλήρης λειτουργία των νέων αποβαθρών στον Σταθμό Λαρίσης καθώς και η λειτουργία του σταθμού του Ταύρου. Σκέφτομαι ότι ο τελευταίος έχει αρκετή άπλα και προτίθεται για φωτογράφιση. Έχοντας να τον επισκεφθώ από πέρσυ αποφασίζω να ξαναπάω.

Στον Ταύρο λοιπόν...

Πραγματικά κατηφορίζοντας για τον Ταύρο δεν φανταζόμουν πως μέσα σε ένα χρόνο θα μπορούσε να έχει προκληθεί τέτοια καταστροφή σε σχέση με πέρσυ...

 Ήδη κοιτάζοντας τον από τη σκάλα, ο σταθμός φαίνεται να έχει περάσει αρκετές περιπέτειες...

 Αχρησιμοποίητη γραμμή

Στο εσωτερικό...

Η πόρτα στο πρώτο δωματιακι του σταθμού δεν έχει απλώς παραβιαστεί, αλλά έχει ισοπεδωθεί μάλλον με τη χρήση βαριοπούλας. Εδώ ο νεροχύτης.

Αυτή η φωτογραφία έχει ενδιαφέρον αν συγκριθεί με την αντίστοιχη της προηγούμενης επίσκεψης.

Η γυάλινη πόρτα είναι σπασμένη και έχουν αφαιρεθεί τα χάλκινα καλώδια από το μηχανισμό.

Στο βάθος βλέπω το ΜΑΝ να κατεβαίνει από το Ρέντη

Το ΜΑΝ 621 108/208 με προορισμό τη Χαλκίδα περνάει από το σταθμό του Ταύρου.

Για άλλη μια φορά το ζουμ κολλάει...

Το εσωτερικό της αίθουσας αναμονής προδίδει πως εκεί συχνά διοργανώνονται «συμπόσια». Τα καπάκια του εξαερισμού όμως τι έφταιγαν;

Στα εκδοτήρια από την άλλη φαίνεται πως κάποιος θέλησε να εξασκηθεί στο άθλημα του μπέιζμπωλ με βαριοπούλα, με θύματα τους τοίχους. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το ότι η αίθουσα αυτή φέρει τέτοιες ζημιές. Όπως φαίνεται στην φωτογραφία τμήμα της οροφής έχει ξηλωθεί με στόχο την κλοπή των καλωδίων που βρίσκονται κάτω από αυτή.

Το δάπεδο είναι γεμάτο ακαθαρσίες. Αλήθεια, αναρωτιέστε τι βρίσκεται μέσα στη λεκάνη; Η απάντηση είναι τα φίλτρα του κλιματιστικού.

Γιατί σχεδόν πέντε χρόνια μετά την κατασκευή του ο σταθμός αυτός συνεχίζει να είναι κλειστός;

Η γραμμή προς το Ρούφ.

Σίγουρα ο σιδηρόδρομος στην Αθήνα δεν είναι όπως παλιά

Από άλλη γωνία.

Τι είναι άραγε πιο εξωφρενικό για τον συγκεκριμένο σταθμό;

Α. Το ότι επί σχεδόν πέντε χρόνια ενώ είναι έτοιμος(με εξαίρεση τους ανελκυστήρες) δε λειτουργεί;

Β.Ότι αφέθηκε στη μοίρα του και κανείς δεν ενδιαφέρεται

Γ.Ότι χρυσοπληρώθηκε με τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών για να μην λειτουργήσει ΠΟΤΕ και να λεηλατηθεί

Δ.Όλα τα παραπάνω

Διαλέγετε και πέρνετε.

Βέβαια υπάρχει και η άλλη άποψη που δυστυχώς άκουσα από σιδηροδρομόφιλο «τι κάθεσαι και ασχολείσαι;». Είναι και αυτό μια άποψη. Τέλος πάντων δεν ήθελα να γκρινιάξω-κράξω, αλλά για άλλη μια φορά οι καταστάσεις με ανάγκασαν. Εύχομαι λοιπόν η επόμενη εξόρμηση να κυλίσει πιο ομαλά και να δείχνει την άλλη πλευρά του σιδηροδρομού στην Ελλάδα, αυτή που όλοι επιθυμούμε και θέλουμε να βλέπουμε.

Υ.Γ: Παρατήρησα πως η ανάρτηση αναδημοσιεύτηκε από το blog των μηχανοδηγών  (http://mixanodigoiose.blogspot.gr/) τους οποίους θέλω να ευχαριστήσω για την ανάδειξη του θέματος της εγκατάλειψης του σταθμού του Ταύρου.