Λειανοκλάδι - Δομοκός: οι τελευταίες μέρες

    Λυγαριά, Στύρφακα, Καρυά, Καλλιπεύκη, Αγγείαι, Θέρμαι, Κύφαιρα, Ξυνιάς, Αχάρραι, Θαυμακός...

Ονόματα σταθμών που πέρασαν στην ιστορία μια για πάντα...

    To 2019 μπήκε με ένα σερί κακοτυχίας που με απέτρεψε από το να παρίσταμαι την τελευταία μέρα λειτουργίας της παλιάς γραμμής μέχρι τις Αγγείες. Έτσι, στις 7 Ιανουαρίου η γέφυρα της Καρυάς θα αποχαιρετίσει το τελευταίο τρένο που θα περάσει ποτέ από αυτή και η ΣΓΥΤ θα δοθεί σε κυκλοφορία μέχρι περίπου τις Αγγείες σηματοδοτώντας έτσι το τέλος μιας εποχής και την έναρξη μιας καινούργιας. Σειρά έχει πλέον το τμήμα μέχρι το Δομοκό, το οποίο επρόκειτο να διακόψει τη λειτουργία του στις 24 Ιανουαρίου...

... Είναι πρωί Δευτέρας και το 884 κάνει την εμφάνιση του στο σταθμό Λαρίσης με επικεφαλής την ADtranz 220 002

H παράδοση του νέου τμήματος μετά το Λειανοκλάδι, παρά τις βραδυπορείες και την έλλειψη ηλεκτροκίνησης, έχει ήδη συντομεύσει την διαδρομή ως τις Αγγείες κατά δέκα περίπου λεπτά φτάνοντας έτσι στον προορισμό μου λίγο νωρίτερα απ' όσο περίμενα.

Αγγείες λοιπόν.

Μου έκανε εντύπωση η σχετική κίνηση του σταθμού.

Η μέρα σήμερα είναι ηλιόλουστη από το πρωί, αλλά το χιόνι των προηγουμένων ημερών δεν έχει λιώσει ακόμα.

Στην πρώτη γραμμή σταθμεύει ένα Unimog το οποίο όμως κατ' εντολή του σταθμάρχη πρόκειται να κινηθεί προς τη μόρτα ώστε στην γραμμή αυτή να μπει το 52.

Η πρόσοψη του σταθμού των Αγγειών. Ο σταθμός είναι προσωρινά επανδρωμένος.

Κοιτώντας προς το Λειανοκλάδι

Αυτή η ράμπα ενώνει τον παλιό με τον καινούργιο σταθμό, ο οποίος βρίσκεται κυριολεκτικά δέκα βήματα δίπλα...

Ερημιά και παγωνιά

Δίπλα η αποβάθρα του νέου σταθμού είναι εξίσου άδεια με αυτή του παλιού.

Προς Λειανοκλάδι. Αναρωτιέμαι πόσους επιβάτες πρόκειται να ενημερώνουν καθημερινά τα δεκάδες ηχεία που είναι εγκατεστημένα στην αποβάθρα. 

Επίσης αναρωτιέμαι πόσα τρένα πρόκεται να σταματούν εδώ καθημερινά. Για κάποιον λόγο πιστεύω πως ο αριθμός τους θα είναι αντιστρόφως ανάλογος με το μέγεθος του έργου και τα λεφτά που δαπανήθηκαν για αυτό.

Προς Δομοκό.

Κάποιος ήταν εδώ πριν από εμένα.

Άποψη του παλιού σταθμού από την αποβάθρα του νέου.

Η παραμονή στις Αγγείες τελειώνει προς το παρόν. Σειρά έχουν οι λόφοι πριν τις Θέρμες, όπου η τοποθεσία είναι ευνοϊκή για λήψεις. Εκεί θα περιμένουμε το κατερχόμενο Intercity 55.

Κλείνοντας τον Δεκέμβριο ένα χρόνο χωρίς φωτογραφική μηχανή, φτάνοντας στο σημείο ανησυχώ πολύ για τις ικανότητες της κάμερας του κινητού μου για λήψη από τέτοια απόσταση. Ως γνωστόν το zoom των κινητών δεν είναι και το καλύτερο δυνατό. Κατά τη διάρκεια της αναμονής τραβώ λοιπόν μερικές φωτογραφίες εν είδει test.

Τυπικός τρόπος στήριξης του επιχώματος.

Η τοποθεσία αυτή έχει ενδιαφέρον τόσο για λήψεις επί της ΣΓΥΤ...

...όσο και επί της παλιάς χάραξης.

Γενική άποψη.

Από μακριά ακούγεται ο κινητήρας της μηχανής του τρένου και ας μην έχουμε ακόμα οπτική επαφή μαζί του. Ετοιμάζομαι για την πρώτη λήψη, μα όσον αφορά το αποτέλεσμα δεν περιμένω και πολλά...

Το 55 εμφανίζεται στην καμπύλη.

Με χαμηλή ταχύτητα...

...η Bombardier 220 027, με την Hellas Sprinter 120 015 και 5 βαγόνια, κατηφορίζει προς τις Αγγείες.

Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο άσχημο όσο περίμενα!

Μετά την φωτογράφιση του 55, ακολουθεί επιστροφή στις Αγγείες και σύντομη παραμονή εκεί.

Μέσα στο μικρό δωμάτιο που λειτουργεί ως γραφείο κίνησης βρίσκεται η κονσόλα τοπικών χειρισμών με ρόλο διακοσμητικό...

Ο σταθμάρχης μας ενημερώνει πως το 52 έρχεται στην ώρα του, οπότε έχουμε χρόνο να κατευθυνθούμε στις Θέρμες. Εδώ τα πράγματα είναι πιο δύσκολα γιατί η απόσταση μεταξύ του υψώματος που έχω ακροβολιστεί και της γραμμής είναι αρκετά μεγαλύτερη από του προηγούμενου σημείου, ενώ για να γίνουν πιο δύσκολα τα πράγματα ο ήλιος είναι κόντρα και όσο και αν προσπαθώ να βρω ή να δημιουργήσω σκιά δε τα καταφέρνω. Σε λίγο στο βάθος φαίνεται το τρένο.

Επικεφαλής οι ADtranz 220 031 και 220 031 μαζί με μια Η/Α.

Η διέλευση πραγματοποιείται με χαμηλή ταχύτητα.

Από το VHF θα ακουστεί η τυπική εκφώνηση « Από Θέρμες το 52 . Και όμως σε λίγες μέρες η φράση αυτή δεν πρόκειται να ακουστεί ξανά...

    Είναι πλέον απόγευμα και επιστρέφουμε στις Αγγείες...

Όπως το πρωί, έτσι και τώρα ο σταθμός είναι έρημος.

Και αν χιονίζει και αν βρέχει ο υδατόπυργος αντέχει.

Κοιτώντας προς τις Θέρμες.

Το οίκημα του WC είναι σφραγισμένο.

Στην γραμμή πίσω απ' το σταθμό ακινητεί ένας εργοταξιακός συρμός.

Στη δε μόρτα μπροστά από την αποθήκη βρίσκεται ένας γερανός.

Η FAUR 55 236, πρώην των Βουλγαρικών Σιδηροδρόμων, εκτελεί πλέον χρέη «μισθοφόρου για λογαριασμό της εργολήπτριας εταιρείας. Αξίζει να σημειωθεί πως κατά την δεκαετή (και πλέον) παραμονή της στην Ελλάδα απέκτησε και τον σημερινό της χρωματισμό.

    Στην αποθήκη εμπορευμάτων...

Η οροφή αντέχει ακόμα.

Φαίνεται πως κάποτε η περιοχή είχε εμπορευματική κίνηση, παρόλα αυτά όμως το μαγαζί έκλεισε.

Βαριές πόρτες.

Ό,τι απέμεινε από το καρότσι μεταφοράς εμπορευμάτων.

Η πρόσοψη της αποθήκης από την πλευρά των γραμμών.

Δε μας χρειάζεται. Πλέον έχουμε contrainers να μεταφέρουμε, όχι ψιλοπράγματα...

Λίγες μόλις μέρες ζωής.

Η στρέβλωση, της στρέβλωσης, την στρέβλωση, ω στρέβλωση!

Και ενώ τα πόδια μου βουλιάζουν στο χιόνι στη ράμπα της αποθήκης, ξαφνικά βρίσκω θαμμένα κράνη!

Στα αλήθεια, ποιος ο λόγος να κατασκευαστεί νέα διπλή γραμμή ΑΚΡΙΒΩΣ δίπλα από τον διάδρομο της υπάρχουσας; Νομίζω πως όλοι ξέρουμε την απάντηση...

Ο σταθμός φωτογραφημένος από την πλευρά του (χωματό)δρομου. 

Ποιό το νόημα;

Η διασταύρωση του 56 με το 59 αργεί ακόμα, οπότε σκοτώνω χρόνο με μια σύντομη επίσκεψη στα υπηρεσιακά οικήματα που βρίσκονται στην είσοδο του σταθμού.

Η επικείμενη μη χρησιμοποίηση της παλιάς γραμμής, δεν είναι δυνατόν να επιφέρει μεγαλύτερη εγκατάλειψη για τα κτήρια και τους σταθμούς της από την ήδη υπάρχουσα.

Μάλλον έχει πολλά χρόνια να ανάψει...

Σήμερα δεν έχει φαγητό.

Πότε να κατοικήθηκαν αυτά τα οικήματα για τελευταία φορά;

Ανθυγιεινή ατμόσφαιρα σε ένα κτήριο υπό κατάρρευση.

Άδεια συρτάρια.

Ο κρουνός ύδρευσης στέκει περήφανος στρατιώτης μιας άλλης εποχής.

Σκοτεινό background.

Κοιτώντας προς Καλλιπεύκη. Άραγε τα φωτοσήματα αυτά θα σβήσουν ή θα παραμείνουν αναμμένα ες αεί; (βλέπε Πλαταμώνα)

Ο ήλιος πέφτει σιγά σιγά.

 Η άφιξη του 56 δεν αργεί, οπότε πρέπει να βρω την κατάλληλη θέση για την φωτογράφιση του. Σε λίγα λεπτά τα φώτα του τρένου κάνουν την εμφάνιση τους από μακριά και η Bombardier 220 027 περνάει πάνω από τα κλειδιά της εισόδου.

Το Intercity 56 σταθμεύει στιγμιαία λίγα εκατοστά πρίν το σταθμό των Αγγειών.

Η συγκεκριμένη μηχανή έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα από το πρωί.

Ένα λεπτό περίπου μετά την αρχική της στάθμευση, η αμαξοστοιχία εκκινεί και προχωράει μερικά μέτρα προτού σταθμεύσει και πάλι.

Εν αναμονή της διασταύρωσης με το Intercity 59.

Σούρουπο.

Στο μεταξύ παίρνω μια ακόμα φωτογραφία την Bombardier 220 027...

Το Intercity 59 έρχεται σχεδόν χωρίς καθόλου καθυστέρηση, οπότε η διασταύρωση δεν αργεί να γίνει. Το τρένο με επικεφαλής τις Δ/Η 220 016 και 220 031 μπαίνει στο σταθμό, σταθμεύει στιγμιαία και έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα το 56 ξεκινάει την πορεία του προς τις Θέρμες, με το 59 που έχει μείνει πίσω να συνεχίζει τη δική του.

    Και ο σταθμός επανέρχεται στην ηρεμία του...

Ο υδατόπυργος φωτογραφημένος από την πλευρά του πάρκινγκ (ναι, έχει και από αυτό) του νέου σταθμού.

Η πρόσοψη του νέου σταθμού.

Τα φώτα ανάβουν.

Η αποβάθρα είναι και πάλι έρημη.

Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα λήψη.

Η νύχτα πλέον έχει σκεπάσει όλο το οροπέδιο, μαζί και το σταθμό.

Αντιθέσεις.

Όσο περίεργο και αν ακούγεται η λήψη αυτής της λάμπας μου πήρε πολύ ώρα.

Στο βάθος κόκκινα.

Δεν με ενοχλεί τόσο πως θα χαθούν οι στρεβλωμένες γραμμές και οι διασταυρώσεις, αλλά πως θα χαθεί αυτή η ατμόσφαιρα.

Τι έμεινε; Άλλες τρείς νύχτες...

Τα χρώματα είναι ψυχρότερα από αυτά που ήθελα να πετύχω, αλλά δεν πρέπει να έχω παράπονο. Το κινητό μου έκανε αξιοπρεπή δουλειά παρά τις όποιες προσδοκίες!

Ψεύτικος επιβάτης.

Αληθινή μοναξιά.

'Όπως προείπα: δεν πρέπει να έχω παράπονο.

Το μόνο που μαρτυρά πως υπάρχει ζωή στο κτήριο είναι το φως μέσα στο γραφείο του σταθμάρχη.

Το κλειδί αυτό φωτίζεται λίγο ανορθόδοξα.

Θα μας βρείτε σε νέα διεύθυνση...

Τέλος εποχής λοιπόν. Όχι όμως τέλος και των εξορμήσεων. Το ραντεβού ανανεώνεται στη νέα γραμμή σύντομα!

Παραθέτω ένα βίντεο που τράβηξα από την διασταύρωση των Intercities 56 και 59:

https://youtu.be/Pr4Onn1317c

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 21/1/2019