ellinikoisidirodromoi.blogspot.com: Επίσκεψη στους σιδηροδρομικούς σταθμούς των Αγίων Αναργύρων (Προαστιακός, ΣΠΑΠ)

Ένα κυριακάτικο μεσημέρι στον νέο σιδηροδρομικό σταθμό των Αγίων Αναργύρων...

Ο σταθμός εξυπηρετεί από τον Αύγουστο του 2010 το επιβατικό κοινό.

Είναι περιποιημένος, εύκολα προσβάσιμος και προσφέρει ευχάριστη παραμονή.

Λόγω της ώρας και της ημέρας ο σταθμός είναι άδειος. Πιάνω κάθισμα και περιμένω τη διέλευση του IC 54.

Το τρένο πλησιάζει το σταθμό

Ωστόσο η επόμενη φωτογραφία του τρένου πάει για πέταμα αφού μέσα σε αυτή ποζάρουν και δύο δάκτυλα του χεριού μου που μπαίνουν μπροστά από τη φωτογραφική μηχανή...

Μέσα στο σταθμό αλά και γύρω από αυτόν τα έργα συνεχίζονται.

Ο σταθμός δεν είναι ακόμα πλήρως λειτουργικός. Η μία αποβάθρα είναι κλειστή όπως και οι γραμμές 3 και 4.

Το IC 53 απο τη Θεσσαλονίκη βγαίνει από το τούνελ των Αγίων Αναργύρων και συνεχίζει προς το σταθμό Λαρίσης

Στην αποβάθρα έχουν μαζευτεί περίπου 10 άτομα. Ένας κύριος μου πιάνει την κουβέντα και λέει για την ανεπάρκεια του ΣΚΑ όταν βρέχει αλλά και για τη δυσκολία της μετεπιβίβασης απο τη γραμμή της Χαλκίδας σε αυτή του Κιάτου. Δεν έχει και άδικο!

Το 1546 εκτελείται από δύο railbuses (το πρώτο είναι το 560 116)

Ενώ το 1546 αναχωρεί από το σταθμό το 1547 διασταυρώνεται μαζί του.

Το ΜΑΝ 621 102-202 όπως και πολλοι άλλοι συρμοί αυτή την περίοδο φέρει διαφημίσεις της ΔΕΗ. Έξυπνη λύση για να καλυφθούν τα γκράφιτι (χωρίς ωστόσο να καθαριστούν πριν) αλλά νομίζω πως είναι πολύ καλύτερα τα τρένα να κυκλοφορούν καθαρά και με το κανονικό τους χρώμα.

Αλλά όταν δεν μπορούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα τότε το κουκουλώνουμε...

Και μια πανοραμική του σταθμού. Τα τούνελ των Αγίων Αναργύρων σίγουρα θα έχουν ενδιαφέρον για νυχτερινή φωτογράφιση. Κάποια άλλη φορά...τώρα σειρά έχει ο παλιός σταθμός.

Η εικόνα που παρουσιάζει ο παλιός σταθμός είναι εντελώς αντίθετη με αυτή του καινούργιου...

Ο παλιός σταθμός των Αγίων Αναργύρων. Και όμως ο σταθμός αυτός λειτουργούσε ως αφετηρία της μετρικής γραμμής μετά το κλείσιμο του σταθμού Πελοποννήσου. Όλα αυτά μέχρι το καλοκαίρι του 2007...

Η τελευταία επίσκεψη μου στο σταθμό ήταν το Μάρτιο του 2011 κατά τη διάρκεια της απόσυρσης του τροχαίου υλικού της μετρικής γραμμής στο ΚΕΠ. Μέρες με πολύ βαρύ κλίμα!

Δεν ήταν όμως πάντα έτσι...

Παλιότερα ο σταθμός έσφιζε από ζωή και πλήθος κόσμου έπερνε το τρένο από εδώ για να φτάσει ως τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα, τα Μέγαρα,την Νέα Πέραμο,την Κόρινθο,την Πάτρα και τους υπόλοιπους σταθμούς της Πελοποννήσου, μέσα από μια διαδρομή που στην κυριολεξία περνούσε πάνω απο τη θάλασσα και παρά το χρόνο της διαδρομής εξασφάλιζε στους επιβάτες άμεση πρόσβαση στους προορισμούς τους χωρίς μετεπιβιβάσεις και τα λοιπά. Άλλες εποχές...