Πρωινή επίσκεψη στον παλιό σταθμό
Ο σταθμός φωτογραφίζεται δύσκολα απο τη μεριά του δρόμου.
Ο χώρος των γραμμών έχει μετατραπεί σε λούνα παρκ. Η αποβάθρα είναι άδεια.
Το ένα απο τα δύο καμπανάκια των σταθμών του Ναυπλίου.
Αν το καλοσκεφτεί κανείςη πρώην πρωτεύουσα της Ελλάδας έχει πολύ καλύτερο (πρώην) κεντρικό σταθμό απο την τωρινή πρωτεύουσα.
«Γενικαί Ασφάλειαι 1831 εν Τεργέστη»
Ο σταθμός κατασκευάστηκε το 1885 και λειτούργησε επίσημα για πρώτη φορά στις 19 Απριλίου του 1886. Η χιλιομετρική του θέση είναι στο 10.982 Χ.Σ απο το Άργος, ενώ η επιβατική λειτουργία του σταμάτησε το 1963. Την διακοπή της λειτουργίας του συνόδευσε λίγα χρόνια αργότερα (1972) η δημιουργία της νέας παραλιακής χάραξης της γραμμής.
Αλλά τι σημασία έχουν πλέον όλα αυτά;
H Krauss Ζς 7555 χαμογελάει.
Πίσω απο την ατμάμαξα βρίσκεται ένα βαγόνι Β θέσης σε κακό χάλι.
Τα χειριστήρια της ατμάμαξας ή μάλλον ό,τι απέμεινε.
Μετά απο πολύ ακροβασία ανακαλύπτω πως το εσωτερικό του βαγονιού είναι σε πολύ καλή κατάσταση!
Μετά απο πολύ ακροβασία ανακαλύπτω πως το εσωτερικό του βαγονιού είναι σε πολύ καλή κατάσταση!
To φυσερό δίπλα απο την καπνοδόχο είναι κατασκευής της J.Stone & Co με έδρα το Λονδίνο. Το φυσερό της μουσειακής ΔΚ 8001 είναι κατασεκυασμένο απο την ίδια εταιρεία.
Η παλιά χάραξη συνέχιζε προς το λιμάνι.
Η αποθήκη εμπορευμάτων του Ναυπλίου. Και όμως, το Ναύπλιο κάποτε είχε και εμπορευματική κίνηση (κατά καιρούς δε πυκνή!).
Είναι άξιο απορίας το πως έχει μείνει στη θέση της αυτή η πινακίδα μέχρι σήμερα.
Άλλα δύο βαγόνια Β θέσης σε χειρότερα όμως χάλια απο το προηγούμενο.
Ο γερανός σκουριάζει χωρίς έγνοιες.
Η βάση του υδατόπυργου έμεινε μόνη ανάμεσα στα δέντρα.
Ο νέος σταθμός απο ψηλά φαίνεται σαν μακέτα.
Ο σταθμός του Ναυπλίου είναι άδειος.
Και κάτι μου λέει πως θα αργήσει να ξαναδεί επιβάτες.
Η φημολογία τις τελευταίες μέρες γύρω απο την πιθανή επαναλειτουργία της γραμμής του Ναυπλίου και οι κινήσεις που γίνονται σίγουρα είναι θετικό σημάδι, αλλά χωρίς τον ξενοδόχο που εν προκειμένω είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ/Trenitalia - όπως θέλετε πείτε το- όσο και να λογαριάζουμε, τρένο στο Ναύπλιο μάλλον δε θα δούμε.
Ναύπλιο με χρυσά γράμματα. Κατά τα πρότυπα του Durango & Silverton.
Στα θετικά να σημειωθεί πως ο σταθμός αν και κλειστός φυλάσσεται πλέον όλο το 24ωρο.
Το τρένο για το Ναύπλιο θα αργήσει πολύ...
Για την ιστορία, τα βαγόνια του σταθμού έχουν περάσει απο δύο φάσεις βανδαλισμών. Η πρώτη ήταν απο το κλείσιμο της γραμμής για την ανακαίνιση το Δεκέμβριο του 2005 μέχρι την περίφημη επαναλειτουργία το 2009. Η δεύτερη και πιο άγρια φάση ήταν απο το κλείσιμο της γραμμής το 2010 μέχρι τα μέσα του 2015 οπότε και έγινε αυτό το αρκετά προσεγμένο λίφτινγκ.
Γενική παρατήρηση είναι πως σε όλους τους σταθμούς της Πελοποννήσου που έκλεισαν για την ανακαίνιση οι βανδαλισμοί που έγιναν στο διάστημα αυτό δεν μπορούν να συγκριθούν μπροστά σε αυτούς που έγιναν και γίνονται απο το 2010 και έπειτα...
Ευθεία προς Άργος.
Καφενείον «Ο Σιδηρόδρομος»
Το μόνο τρένο που έμεινε για το Ναύπλιο.
Με το Παλαμήδι στο παρασκήνιο.
Η ταμπέλα έχει κλαπεί προ πολλού, αλλά τουλάχιστον περίμενα να βρω το καμπανάκι στη θέση του!
Το Ναύπλιο διαθέτει το προνόμιο να έχει δύο ατμάμαξες.
Τι; Όχι;
Βραδυπορεία 30 χιλιομέτρων γιατί ακολουθεί καμπύλη.
Δε γυρίζει.
Αν όντως τελικά αποφασιστεί η επαναλειτουργία της γραμμής, αυτή θα χρειαστεί επειγόντως έλεγχο και επισκευή. Στο σημείο πριν το κλειδί οι στρωτήρες υποχωρούσαν κάτω απο το πέλμα μου και η γραμμή έτριζε ολόκληρη σαν να διερχόταν συρμός απο πάνω της. Και κατά την επιστροφή προς το Άργος η γραμμή φαίνεται να έχει ένα δυο προβληματάκια σε ορισμένα σημεία. Αλλά αυτά είναι λογικό να συμβαίνουν όταν ένας οργανισμός αφήνει την (ολοκαίνουργια και ακριβοπληρωμένη) περιουσία του στο έλεος του Θεού για 7 ολόκληρα χρόνια.
Η παρακαπμτήριος έχει χορταριάσει.
Γωνία
Η παρακαμπτήριος φέρει μεταλλικούς στρωτήρες.
Δεν προχωράω άλλο.
10.400 και τέλος για σήμερα.
Η παλιά χάραξη συνέχιζε προς το λιμάνι.
Η αποθήκη εμπορευμάτων του Ναυπλίου. Και όμως, το Ναύπλιο κάποτε είχε και εμπορευματική κίνηση (κατά καιρούς δε πυκνή!).
Είναι άξιο απορίας το πως έχει μείνει στη θέση της αυτή η πινακίδα μέχρι σήμερα.
Άλλα δύο βαγόνια Β θέσης σε χειρότερα όμως χάλια απο το προηγούμενο.
Ο γερανός σκουριάζει χωρίς έγνοιες.
Η βάση του υδατόπυργου έμεινε μόνη ανάμεσα στα δέντρα.
Ανάβαση στο Παλαμήδι...
Ο νέος σταθμός απο ψηλά φαίνεται σαν μακέτα.
Κατάβαση...
Ο σταθμός του Ναυπλίου είναι άδειος.
Και κάτι μου λέει πως θα αργήσει να ξαναδεί επιβάτες.
Η φημολογία τις τελευταίες μέρες γύρω απο την πιθανή επαναλειτουργία της γραμμής του Ναυπλίου και οι κινήσεις που γίνονται σίγουρα είναι θετικό σημάδι, αλλά χωρίς τον ξενοδόχο που εν προκειμένω είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ/Trenitalia - όπως θέλετε πείτε το- όσο και να λογαριάζουμε, τρένο στο Ναύπλιο μάλλον δε θα δούμε.
Ναύπλιο με χρυσά γράμματα. Κατά τα πρότυπα του Durango & Silverton.
Στα θετικά να σημειωθεί πως ο σταθμός αν και κλειστός φυλάσσεται πλέον όλο το 24ωρο.
Το τρένο για το Ναύπλιο θα αργήσει πολύ...
Για την ιστορία, τα βαγόνια του σταθμού έχουν περάσει απο δύο φάσεις βανδαλισμών. Η πρώτη ήταν απο το κλείσιμο της γραμμής για την ανακαίνιση το Δεκέμβριο του 2005 μέχρι την περίφημη επαναλειτουργία το 2009. Η δεύτερη και πιο άγρια φάση ήταν απο το κλείσιμο της γραμμής το 2010 μέχρι τα μέσα του 2015 οπότε και έγινε αυτό το αρκετά προσεγμένο λίφτινγκ.
Γενική παρατήρηση είναι πως σε όλους τους σταθμούς της Πελοποννήσου που έκλεισαν για την ανακαίνιση οι βανδαλισμοί που έγιναν στο διάστημα αυτό δεν μπορούν να συγκριθούν μπροστά σε αυτούς που έγιναν και γίνονται απο το 2010 και έπειτα...
Ευθεία προς Άργος.
Καφενείον «Ο Σιδηρόδρομος»
Το μόνο τρένο που έμεινε για το Ναύπλιο.
Με το Παλαμήδι στο παρασκήνιο.
Η ταμπέλα έχει κλαπεί προ πολλού, αλλά τουλάχιστον περίμενα να βρω το καμπανάκι στη θέση του!
Έτοιμοι για αναχώρηση!
Το Ναύπλιο διαθέτει το προνόμιο να έχει δύο ατμάμαξες.
Τι; Όχι;
Βραδυπορεία 30 χιλιομέτρων γιατί ακολουθεί καμπύλη.
Δε γυρίζει.
Αν όντως τελικά αποφασιστεί η επαναλειτουργία της γραμμής, αυτή θα χρειαστεί επειγόντως έλεγχο και επισκευή. Στο σημείο πριν το κλειδί οι στρωτήρες υποχωρούσαν κάτω απο το πέλμα μου και η γραμμή έτριζε ολόκληρη σαν να διερχόταν συρμός απο πάνω της. Και κατά την επιστροφή προς το Άργος η γραμμή φαίνεται να έχει ένα δυο προβληματάκια σε ορισμένα σημεία. Αλλά αυτά είναι λογικό να συμβαίνουν όταν ένας οργανισμός αφήνει την (ολοκαίνουργια και ακριβοπληρωμένη) περιουσία του στο έλεος του Θεού για 7 ολόκληρα χρόνια.
Η παρακαπμτήριος έχει χορταριάσει.
Γωνία
Η παρακαμπτήριος φέρει μεταλλικούς στρωτήρες.
Δεν προχωράω άλλο.
10.400 και τέλος για σήμερα.
Πριν κλείσω θα πω δυο τελευταία λόγια για τις προοπτικές της επαναλειτουργίας της γραμμής. Η γραμμή σίγουρα θα τραβήξει και πάλι πελατεία ιδιαίτερα άμα ολοκληρωθεί η ηλεκτροκίνηση μέχρι τον Πειραιά σε συνδυασμό με μια σωστή και ισορροπημένη δρομολογιακή και τιμολογιακή πολιτική. Για τα δρομολόγια θεωρώ πως οτιδήποτε κάτω απο 4 ζεύγη είναι λίγο. Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε αυτό που ανέφερα παραπάνω, δηλαδή την επικείμενη απευθείας σύνδεση του Πειραιά με την Κόρινθο που αυτόματα δημιουργεί και νέες τουριστικές - και όχι μόνο- προοπτικές. Αλλά ακόμα και υπο τις παρούσες συνθήκες, πιστεύω πως η γραμμή είναι βιώσιμη και το όποιο εγχείρημα θα έχει επιτυχία αν αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Αυτά όσον αφορά το αμιγώς θεωρητικό κομμάτι.
Στο πρακτικό κομμάτι τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο δύσκολα. Παρά τις αξιόλογες προσπάθειες που γίνονται και παρά το γεγονός πως μέχρι και ο ΟΣΕ φάνηκε για πρώτη φορά να δείχνει ένα ενδιαφέρον, όλα θα μείνουν στα χαρτιά αν δε δοθεί το ΟΚ απο τον διαχειριστή του δικτύου, είτε αυτός λέγεται ΤΡΑΙΝΟΣΕ είτε Trenitalia. Δυστυχώς ο σιδηρόδρομος πλέον δεν ανήκει σε μια ενιαία εταιρεία, οπότε αυτόματα οι εμπλεκόμενοι αυξάνονται, το ίδιο και η γραφειοκρατία. Όταν μάλιστα στο παιχνίδι μπαίνει για πρώτη φορά και ο ιδιωτικός παράγοντας του οποίου μέχρι τώρα οι βουλές φαίνονται να είναι άγνωστες το πράγμα περιπλέκεται περισσότερο. Η δεύτερη αντικειμενική δυσκολία που παρουσιάζεται πλέον είναι πως ακόμα και αν η γραμμή λειτουργήσει, θα είναι αποκομμένη απο το μηχανοστάσιο της Καλαμάτας που αποτελεί πλέον την καρδιά του πελοποννησιακού σιδηροδρόμου ή τέλος πάντων του δείγματος που έμεινε. Πέρα απο το γεγονός πως η γραμμή είναι κομμένη στο Δεσσύλα και σε άλλα σημεία, το ίδιο το μηχανοστάσιο πλέον είναι υποστελεχωμένο και μπορεί κανείς να πει πως δεν είναι σε θέση να φέρει σε πέρας τακτική συντήρηση και υποστήριξη συρμών, τουλάχιστον όχι σε συνθήκες κανονικής κυκλοφορίας.
Πέρα απο αυτές τις δυσκολίες, πιστεύω πως γενικότερα ο σιδηρόδρομος στην Αργολίδα δεν έχει πει την τελευταία του λέξη και έχει ακόμα έργο να προσφέρει. Το θέμα είναι να τον αφήσουν να προσφέρει το όποιο έργο χωρίς να τον «στραγγαλίσουν» οι εξωτερικοί εχθροί με τα συμφέροντα τους και οι εσωτερικοί με τις λανθασμένες αποφάσεις τους.
Υ.Γ Για όποιον τυχόν θέλει, παραθέτω αυτό εδώ το link ώστε να μαζευτούν υπογραφές για την επαναλειτουργία του τρένου στο Ναύπλιο. Αξίζει μια προσπάθεια: https://secure.avaaz.org/el/petition/Ypoyrgeio_Ypodomon_Metaforon_OSE_TRAINOSE_TRAINO_STIN_ARGOLIDA/?aVUGOgb
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 18-4-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου