Βροχερό απόγευμα στο Διακοπτό

     Φθάνοντας στο Διακοπτό ο ουρανός είναι συννεφιασμένος. Σε δύο ώρες θα αφιχθεί το λεωφορείο από την Πάτρα με κατεύθυνση το Κιάτο. Έχω όλη αυτή την ώρα στην διάθεση μου.

Το Stadler 3107 (αν θυμάμαι καλά) σε λίγα λεπτά θα αποσυρθεί στο μηχανοστάσιο πριν ξεκινήσει ακόμα μια ανάβαση για τα Καλάβρυτα.

Πόσο συχνά να γυρίζει πλέον αυτό το κλειδί;

Το Νοέμβριο του 2016 δεν είχε στρωθεί ακόμα γραμμή.

Ο νέος υπόγειος σταθμός του Διακοφτού θυμίζει αρκετά σταθμούς του δικτύου των ΗΣΑΠ.

Και όμως, μέχρι πριν από τέσσερα περίπου χρόνια εδώ υπήρχαν 4 γραμμές!

Δεν είναι αυτό το Διακοφτό που γνώρισα...

Άρχισε να βρέχει!

Η βροχή ξεκίνησε πολύ ήπια, όμως σύντομα εξελίχθηκε σε δυνατό μπουρίνι. Σκόπευα να περπατήσω λίγο προς το μηχανοστάσιο, όμως η ένταση της βροχής με έκανε να το ξανασκεφτώ.

Το υπόστεγο της εισόδου της αποθήκης έχει μαζέψει μπόλικο νερό.

Εκτεθειμένη στη βροχή είναι και η ατμάμαξα ΔΚ 8003.

Όσο ασχολούμαι με τους εσωτερικούς χώρους του σταθμού χάνω την επάνοδο του Stadler 3107...

H αναμονή στο cafe του σταθμού είναι πολύ ευχάριστη και ο χρόνος περνάει ευχάριστα.

Η βροχή τώρα έχει σταματήσει, οπότε μπορώ να συνεχίσω τη φωτογράφιση.

Η φωτογράφιση αυτή αν και ήσσονος σημασίας, ήταν πολύ ιδιαίτερη. Τα χρώματα της βροχής, η ηρεμία του χώρου, ο δροσερός αέρας, η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος, αλλά κυρίως η αρμονική συνύπαρξη γης, ουρανού και σιδηροδρόμου μέσα σε αυτό το κάδρο, έδωσαν στην συγκεκριμένη φωτογράφιση έναν πολύ ατμοσφαιρικό χαρακτήρα.  

Σε πιο πεζά ζητήματα: Δύο Decauville και μια μετασκευασμένη πλατφόρμα παραμένουν εδώ και καιρό παρατημένα μπροστά από το μηχανοστάσιο.

Από αριστερά προς δεξιά: Μια από τις εισόδους για τον υπόγειο σταθμό της ΣΓΥΤ, η γραμμή που οδηγεί στα Καλάβρυτα και το μηχανοστάσιο και πιο δίπλα τα ερείπια.

Πως μπορεί να αιτιολογηθεί πως για άλλη μια φορά μετά από μια βροχή διάρκειας 20 λεπτών στον συγκεκριμένο σταθμό οι αποβάθρες είναι βρεγμένες ακόμα και κάτω από τα στέγαστρα; 

Ανάπλαση του χώρου. Οι πινακίδες μαρτυρούν πως στο χώρο μετά το τέλος των έργων θα υπάρχει... πάρκινγκ...

Το όχημα ΑΒδφπτ 3005 συνδυάζεται ωραία με το βροχερό τοπίο.

Προς τις αποβάθρες.

Πόσο καιρό θα μείνουν οι τοίχοι των υπογείων περασμάτων καθαροί; Δέχομαι στοιχήματα!

Περιμένοντας το επόμενο δρομολόγιο...

Μετράμε ήδη αντίστροφα μέχρι την παράδοση και τη λειτουργία του έργου...

Το ΑΒδφπτ 3004 έχει την «τιμή» να είναι το ένα από τα δύο Decauville με γκράφιτι.

Μεταξύ ημών, το βλέπω λιγάκι χλωμό οι συγκεκριμένες μονάδες να ξαναταξιδέψουν σύντομα...

Δεν θα επεκταθώ σε αναλύσεις. Γενικότερα, είμαι υπέρ των αλλαγών, αρκεί αυτές να γίνονται για το καλύτερο. Ευελπιστώ λοιπόν οι όποιες αμφιβολίες έχω για την εκμετάλλευση του έργου αυτού να διαψευσθούν και μέσα στο έτος που διανύουμε το τρένο να συνδέει και πάλι την Αθήνα με το Αίγιο...

...αρκεί η σύνδεση αυτή να μην είναι άλλο ένα κακόγουστο αστείο. Πιστεύω πως καταλαβαίνετε τι εννοώ.

Υ.Γ Σύντομα ακολουθεί ανάρτηση με πλάνα από μια πολύ ασυνήθιστη σιδηροδρομική δραστηριότητα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 20/5/2018