Προαστιακός Πάτρας: Δεδομένη επιτυχία με αβέβαιο μέλλον.

   Στις αρχές του μήνα που διανύουμε κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο ένα άρθρο με πολύ άσχημες ειδήσεις για τον προαστιακό της Πάτρας:  Στις αρχές του Μαρτίου η γραμμή κλείνει, ήδη τα εισιτήρια δεν επαρκούν για τις μετακινήσεις καθώς λόγω της επικείμενης κατάργησης δεν εκδίδονται νέα, η αποξήλωση της γραμμής θα είναι άμεση, χιλιάδες κόσμου θα μείνει χωρίς μεταφορικό μέσο... Το τι απ' όλα αυτά πρόκειται τελικά να ισχύσει είναι σε μεγάλο βαθμό ακόμα άγνωστο, πολλές απο τις ειδήσεις του άρθρου διαψεύσθηκαν από επισήμους, όμως σε κάθε περίπτωση ένα είναι το σίγουρο: Η κλεψύδρα ήδη έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα για αυτό που ονομάστηκε «Προαστιακός Πάτρας», ένα εγχείρημα που ξεκίνησε πριν 8 χρόνια - μέσα σε μια απο τις χειρότερες περιόδους για τον σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο - με αμφίβολες προοπτικές και κατέληξε ως ένα απο τα πιο εξυπηρετικά μέσα μεταφοράς σε όλη την Ελλάδα!
    Με δεδομένο πάντα πως τα έργα της ΣΓΥΤ προς την Πάτρα μπορεί ανά πάσα στιγμή να επηρεάσουν την τακτική κυκλοφορία στην μετρική γραμμή, αρπάζω την ευκαιρία να κάνω ένα σύντομο tour σε ορισμένα σημεία ενδιαφέροντος.

    Δεν έχω πάνω απο 10 λεπτά που έχω αφιχθεί στην πόλη της Πάτρας και ήδη βρίσκομαι στο σταθμό!

Μεσημέρι στην Πάτρα. Η Πάτρα είναι ένα απο τα τελευταία «κάστρα» του σιδηροδρόμου στην Πελοπόννησο...

Μετά απο δύο ολόκληρα χρόνια ξαναβλέπω μετρικά raibuses!

Τα railbuses 4503 και 4508 θα συνεχίσουν για τον Άγιο Ανδρέα αφού πριν σταθμεύσουν στον σταθμό της Πάτρας.

Τα δύο railbuses είναι έτοιμα να αναχωρήσουν. Αν και η εικόνα είναι εντελώς συνηθισμένη για τους κατοίκους της Πάτρας, ομολογώ πως μου φαίνεται ευχάριστα ασυνήθιστη.

Αναχώρηση.

Εκμεταλλεύομαι το χρόνο μέχρι την επάνοδο του τρένου για μερικές φωτογραφίες.

Το μικρό μεταλλικό στέγαστρο του σταθμού υπό τη σκιά των πεύκων.

Ο φωτισμός του σταθμού το μεσημέρι είναι εξαιρετικός!

Συν τοις άλλοις η εναλλαγή ήλιου και συννεφιάς σήμερα θα είναι πολύ συχνή.

Η διαφορά της αδρανούς δεύτερης γραμμής με την λειτουργική πρώτη είναι εμφανής!

Η νότια έξοδος του σταθμού προς Πύργο. Συγνώμη, μπερδεύτηκα, προς Άγιο Ανδρέα...

Τα railbuses επέστρεψαν και θα εκτελέσουν το δρομολόγιο 2309 προς Άγιο Βασίλειο.

Ώρα για επιβίβαση!

Η ώρα είναι 15.30 και οι επιβάτες που μετακινούνται από το κέντρο της Πάτρας προς τα προάστια γεμίζουν σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο και τους δύο συρμούς...

...ωστόσο τα απρόοπτα δε λείπουν. Στα Μποζαϊτικα το τρένο σταματάει για περίπου 15 λεπτά καθώς το 4508 αδυνατεί να εκκινήσει... Επιπλέον στο Ρίο παρουσιάζεται πρόβλημα με τις πόρτες του 4503 με αποτέλεσμα ορισμένοι επιβάτες να μην μπορέσουν να αποβιβαστούν απο το τρένο! Σε συζήτηση που είχα με τακτικούς επιβάτες, πληροφορούμαι οτι τον τελευταίο καιρό τα φαινόμενα αυτά πολλαπλασιάζονται ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις τείνουν να γίνουν συνήθεια, όμως θα αναφερθώ πιο μετά στο θέμα αυτό...

Άφιξη στον Άγιο Βασίλειο!

 Η στάση θα διαρκέσει περισσότερο χρόνο απο τον προβλεπόμενο, καθώς οι χαλασμένες πόρτες ξεμπλοκάρονται χειροκίνητα με χρήση του μηχανισμού απεγλωβισμού έκτακτης ανάγκης, προκειμένου να καταστεί δυνατή η επιστροφή του δρομολογίου στην Πάτρα.

Farewell

Το κτήριο επιβατών του Αγίου Βασιλείου διατηρείται κλειστό.

Ο σταθμός θυμίζει πλέον πιο πολύ σπίτι, παρά σιδηροδρομικό κτήριο και μάλιστα κτήριο που πρόλαβε τακτική υπεραστική σιδηροδρομική κυκλοφορία.

Τα τελευταία μέτρα της γραμμής προϊδεάζουν για τη συνολική εικόνα που επικρατεί βορείως του αξιοποιημένου τμήματος της γραμμής...

... όπου βεβαίως έχει απομείνει γραμμή...

Άλλο ένα ΑΣΙΔ στα σκουπίδια!

Και όμως, σε όλη την Πελοπόννησο μέχρι το 2004 αγοράστηκαν και τοποθετήθηκαν μερικές εκατοντάδες ΑΣΙΔ με πολύ μεγάλο ποσοστό να λειτουργεί ελάχιστα προτού καταστραφεί και κλαπεί...

Τώρα που το σκέφτομαι θα είχε ίσως ενδιαφέρον αν καταφέρω να συλλέξω το απαραίτητο υλικό να ασχοληθώ κάποτε αποκλειστικά με το θέμα αυτό. Είμαι σίγουρος πως οι αριθμοί και το μέγεθος της ζημιάς θα προκαλέσουν το λιγότερο απογοήτευση για το χάλι μας...

Τα όποια σχέδια επέκτασης της υπάρχουσας προαστιακής υπηρεσίας μέσω της μετρικής γραμμής προς Ψαθόπυργο έχουν πάει περίπατο εδώ και καιρό...

Ήδη λίγο παραπάνω, στα Αραχωβίτικα, οι εργασίες αποξήλωσης είναι σε εξέλιξη...
 

 Όπως είναι προφανές ο προαστιακός της Πάτρας είχε εξαρχής ημερομηνία λήξης. Το θέμα ωστόσο δεν είναι το πως θα αποτραπεί ο «αιφνίδιος θάνατος», αλλά το πως θα γίνει πιο ανώδυνα η μετάβαση απο το τωρινό στάδιο στο επόμενο.

Ο σταθμός του Αγίου Βασιλείου απο την πλευρά του δρόμου.

Αβέβαιο μέλλον

Τα railbuses επέστρεψαν ως 3301 και ήρθε η ώρα για την επιβίβαση μου με προορισμό το Ρίο.

Λόγω της βλάβης νωρίτερα η καθυστέρηση έχει φτάσει κοντά στο τέταρτο, όμως το γκάζι πάνω στις σπαπικές ράγες κάνει το θαύμα του και ήδη στην ευθεία μέχρι το Ρίο η καθυστέρηση μειώνεται στο μισό!

Στάση στο Ρίο

Αναχώρηση των railbuses προς Καστελόκαμπο υπό το φως του απογευματινού ήλιου.

Χαίρομαι πολύ που αυτά τα λίγα χιλιόμετρα θυμίζουν ακόμα πως ήταν κάποτε η Πελοπόννησος!

Ο σταθμός του Ρίου έχει ανανεωθεί

Γραμμή προς Πάτρα.

Σύντομα προς το πουθενά.

  Νύχτωσε νωρίς...

Φωτεινή γωνία.

Το πλήθος του κόσμου που περίμενε στην αποβάθρα να πάρει το τρένο προς την Πάτρα ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη!

Εδώ δυστυχώς όλες οι απόπειρες για νυχτερινές λήψεις πήγανε στράφι... Όσο σταθερό και αν είναι το χέρι μου, δεν μπορεί να προσφέρει τη σταθερότητα του τριπόδου...

 Το ταξίδι της επιστροφής ξεκινάει και οι δύο συρμοί είναι για άλλη μια φορά ικανοποιητικά γεμάτοι. Στο μηχανοστάσιο του Αγίου Διονυσίου πραγματοποιείται υπηρεσιακή στάση ενώ γίνεται ανακοίνωση για όσους επιβάτες θέλουν να αποβιβαστούν, πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις δεξιές πόρτες της αμαξοστοιχίας. 

Στο αμιγώς αστικό κομμάτι της διαδρομής ο παραλιακός δρόμος είναι μπλοκαρισμένος λόγω μποτιλιαρίσματος, αλλά το τρένο ως μέσο σταθερής τροχιάς δεν σκαμπάζει απο τέτοια και προσπερνάει τα σταματημένα αυτοκίνητα που βρίσκονται στο πλάι των γραμμών. Η πλειονότητα του κόσμου αποβιβάζεται στον κεντρικό σταθμό της πόλης, όμως αρκετοί επιβάτες συνεχίζουν προς τον Άγιο Ανδρέα.

 Στον Άγιο Ανδρέα λοιπόν...

 Τα φαντάσματα βγαίνουν μετά τις 12, οπότε είμαστε ακόμα ασφαλείς.

Τα railbuses 4508 και 4503 εν αναμονή μιας ακόμα αναχώρησης.

Η πρώτη μέρα της τριήμερης εξόρμησης λήγει με τις καλύτερες εντυπώσεις.

   Δεύτερη μέρα λοιπόν...

Σήμερα φωτογραφίζουμε στο πασάγιο του 229ου χιλιομέτρου της γραμμής Πειραιά - Πάτρας, όπου ήδη δύο railbuses με τελικό προορισμό τον Άγιο Βασίλειο έχουν κάνει την εμφάνιση τους.

Διέλευση αλά Λένορμαν.

Η κυριαρχία του γκρι.

Επιτάχυνση και συνέχεια του ταξιδιού.

Το οίκημα έχει αφεθεί στην τύχη του.

Η γραμμή ίσα που ξεχωρίζει μέσα απο τα βρεγμένα χόρτα.

Η άνοιξη δεν αργεί.

Τηλεφωνικές φάρσες.

Είμαι περίεργος πως θα είναι η εικόνα αυτή μετά την διέλευση της ΣΓΥΤ είτε υπογείως, είτε επιγείως, είτε περιμετρικά της Πάτρας...

Η ατμάμαξα Krauss Ζ. 7532 έχει βαφτεί πρόσφατα...

... αλλά τα ταξίδια έχουν τελειώσει εδώ και πολύ καιρό για αυτή.

    Ημέρα τρίτη...

Κόντρα Ελβετίας - Γερμανίας!

Είναι Κυριακή πρωί και το δρομολόγιο 1307 εκτελείται από μονό railbus.

Το 4504 στην τελευταία καμπύλη πριν το σταθμό.

   Έχει σουρουπώσει και η βροχή μόλις έχει σταματήσει...

Τα ανερχόμενα railbuses φωτίζουν με τους προβολείς τους το βρεγμένο οδόστρωμα.

Η φωτοραφία είναι κακή, αλλά έχει ενδιαφέρον η ψευδαίσθηση ταχύτητας που δημιουργείται.

  Λίγο πριν το τέλος...

Το railbus 4503 επικεφαλής του δρομολογίου 1303 μπαίνει επιβραδύνοντας στο σταθμό.

Τελευταία φωτογραφία... μέχρι την επόμενη!

 Κάπως έτσι άλλη μια εκδρομή ολοκληρώθηκε με επιτυχία! Όσον αφορά κάποια σχόλια για το θέμα της διέλευσης της νέας γραμμής, χωρίς να φλυαρήσω θα πω ορισμένες προσωπικές απόψεις:
 -  Θεωρώ πως η διέλευση της γραμμής τόσο περιμετρικά όσο και υπογείως (!!!) θα είναι μεγάλα λάθη. Η μεν πρώτη γιατί θα καταργεί το πολύ μεγάλο πλεονέκτημα της υπάρχουσας διέλευσης που είναι η άμεση εξυπηρέτηση του κέντρου και του λιμανιού ταυτόχρονα, η δε δεύτερη κυρίως λόγω κόστους. Μου είναι επίσης αρκετά δύσκολο να πιστέψω πως ξαφνικά το σημαντικότερο πρόβλημα για την Πάτρα έγινε η παρουσία των σιδηροδρομικών γραμμών στο επίπεδο του εδάφους οπότε η λύση της υπογειοποίησης να αποτελεί μονόδρομο. Το μόνο σίγουρο κέρδος που θα προέλθει από μια τέτοια λύση θα είναι στην τσέπη του ανάδοχου εργολάβου και οι θέσεις πάρκινγκ που θα προκύψουν ξαφνικά, αλλά πέρα από αυτά αδυνατώ να δω κάποιο ουσιαστικό όφελος για το σιδηρόδρομο...
 - Θα είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ να διακοπεί η κυκλοφορία προκειμένου να προχωρήσουν τα έργα (τα οποία και είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσουν). Πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί τρόπος οι εργασίες να γίνουν παράλληλα με την τακτική κυκλοφορία. Αυτό βεβαίως εξαρτάται και απο την τελική λύση που θα επιλεγεί.
 - Όποια λύση και αν επιλεγεί τελικά, δεν υπάρχει απολύτως καμία ανάγκη για φαραωνικά και αμφίβολης χρησιμότητας έργα. Ο προαστιακός της Πάτρας απέδειξε πως ένα μέσο μπορεί να είναι απόλυτα εξυπηρετικό και κερδοφόρο χρησιμοποιώντας μόλις μια γραμμή 130 ετών και την ήδη υπάρχουσα υποδομή. Αν μάλιστα το 2010 δεν είχε αφεθεί στη μοίρα του το παραλιακό τμήμα προς τον Πυργο ίσως να μην υπήρχε καν η ανάγκη να δαπανηθούν χρήματα για την επέκταση προς την Κάτω Αχαΐά ή - γιατί όχι;- ακόμα και προς τον Λάππα όπου βρίσκεται το αεροδρόμιο! Αλλά ό,τι έγινε, έγινε. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω πως η ιδανική λύση είναι τα τρένα να τρέχουν πάνω σε σάπιες γραμμές, αλλά πως σε κάθε περίπτωση πρώτος στόχος πρέπει να είναι η εξυπηρέτικότητα και όχι το μέγεθος του έργου!
 - Η αντικατάσταση του υπάρχοντος διαδρόμου εντός της πόλης και η διέλευση με χαμηλές ταχύτητες μέχρι τον σταθμό τι προοπτικές θα είχε άραγε; Είναι τόσο επιτακτική ανάγκη τα τρένα να μπαίνουν και να βγαίνουν απο τον αστικό ιστό με μεγάλες ταχύτητες;
  - Και κάτι τελευταίο: Απ' όσο διαπίστωσα και απο την σύντομη αυτή εκδρομή, ο Προαστιακός της Πάτρας δεν κινδυνεύει τόσο άμεσα απο την «επέλαση» της ΣΓΥΤ, όσο από την ελλειπή συντήρηση των railbuses και το γεγονός πως η γραμμή τόσο προς Πύργο όσο και προς Καλαμάτα έχει κοπεί. Τα railbuses φέτος κλείνουν δεκαπέντε χρόνια υπηρεσίας και ήδη τα πρώτα προβλήματα έχουν αρχίσει να παρουσιάζονται, ενώ το μηχανοστάσιο της Πάτρας δεν έχει τη δυνατότητα για βαριές εργασίες. Δυστυχώς η καθημερινή κυκλοφορία έχει και τις αντίστοιχες απαιτήσεις σε συντήρηση και εφεδρείες και εδώ πέρα υπάρχει πρόβλημα και με τα δύο.
  - Αλήθεια, με το τμήμα προς Πύργο τι γίνεται...;

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 23,24,25 και 26 Φεβρουαρίου του 2018.