Σήμερα βασικός σκοπός της εξόρμησης είναι μερικές νυχτερινές λήψεις στο Διαβολίτσι. Πριν από αυτό όμως, το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσκεψη στην Καλαμάτα και σε μερικούς από τους σταθμούς νοτίως του Ζευγολατιού. Πρώτη στάση της ημέρας το σιδηροδρομικό πάρκο Καλαμάτας.
Η ατμάμαξα Ζς 7544 καταφέρνει να επιβιώνει με όση αξιοπρέπεια της επιτρέπει η παραμονή της στο πάρκο.
Το ίδιο ισχύει και για την ατμάμαξα Ζς 7541
Η μισή παραγωγή της Krauss για λογαριασμό των ΣΠΑΠ σαπίζει εκτίθεται στο σιδηροδρομικό πάρκο Καλαμάτας.
Ενδιαφέρον παγκάκι.
Γενική άποψη του πάρκου. Μπορεί να μην φαίνεται στην φωτογραφία, όμως ο κόσμος, καίτοι μεσημέρι, ήταν αρκετός.
«Licenza Friedmann Metallieccanica Meridionale Napoli 1950».
Είναι γνωστό ότι οι Σιδηρόδρομοι Θεσσαλίας μεταπολεμικώς βασίστηκαν σε μεγάλο βαθμό στις ιταλικές αποζημιώσεις που περιελάμβαναν αποστολή επιβατικών και εμπορικών βαγονιών καθώς και των περίφημων αυτοκινηταμαξών Breda. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως φαίνεται ότι οι ΣΘ είχαν λάβει και βοήθεια υπό μορφή τεχνικής βοήθειας προκειμένου να επισκευάσουν - αναβαθμίσουν το υπάρχον τροχαίο υλικό, καθώς η επιβατάμαξα που φέρει τα συγκεκριμένα φορεία είναι βελγικής προελεύσεως και ανήκει στον αρχικό στόλο των Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας.
Το εσωτερικό του εν λόγω βαγονιού...
Παρά το γεγονός ότι η επιβατάμαξα εσωτερικά έχει τα χάλια της, τα διακοσμητικά στοιχεία της σώζονται ακόμα δίνοντας μας μια καλύτερη εικόνα για το εσωτερικό όλης της σειράς Βτ, σε αντίθεση με τις επιβατάμαξες της ίδιας σειράς που επιβιώνουν στην Θεσσαλία.
Δεν θέλησα να μάθω τι εξυπηρετούν αυτά τα καλώδια, ούτε αν βρίσκονται υπό τάση...
Το DeDietrich 6403 παραμένει στο πάρκο ως στατικό σκουπίδι έκθεμα.
Ο πρώην γερανός των ΣΒΔΕ, ο οποίος μετέπειτα έλαβε από τους ΣΠΑΠ την αρίθμηση Γ 291. Όσον αφορά τα εκθέματα και τις σιδηροδρομικές εταιρείες εκμετάλλευσης των ελληνικών μετρικών δικτύων, στο σιδηροδρομικό πάρκο Καλαμάτας επικρατεί πολυφωνία.
Πλέον ούτε Μεσολόγγιον, ούτε Αγρίνιον...
Κρεμάλα.
Η εφοδιοφόρος...
...και η Δα 7109.
Γραμμή λιμένος κατειλημμένη.
Ο κρουνός ύδρευσης είναι φρεσκοβαμμένος.
Το εσωτερικό μιας δεύτερης επιβατάμαξας σειράς Βτ. Ούτε εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα...
Συνειδητοποιώ ότι η τελευταία μου επίσκεψη στον σταθμό λιμένος ήταν πριν 7 χρόνια!
Συνέχεια με τον σταθμό της Καλαμάτας...
«Χώρος ανεξέλεγκτος. Μπάτε σκύλοι αλέστε».
Το πασάγιο ασφαλτοστρώθηκε, η γέφυρα περιφράχτηκε, τα ΑΣΙΔ ξηλώθηκαν και όλοι κοιμούνται ήσυχοι στην πόλη της Καλαμάτας.
Νομίζω ότι οι όποιες προθέσεις έχουν καταστεί σαφείς με τον εμφανέστερο δυνατό τρόπο...
Παιχνίδια με τον ευρυγώνιο.
Σταθμοί χωρίς κλειδιά και κλειδαριές.
Το κλειδουχείο σε πλήρη αχρηστία.
Ήταν το 2016 την τελευταία φορά που έφυγε τρένο από εδώ.
Αυτοσχέδιο πασάγιο εντός του σταθμού. Γιατί όχι;
Τροπική χλωρίδα έχει αρχίσει να αναπτύσσεται επί της πρώτης γραμμής.
Ο σταθμός της Καλαμάτας. Πόσο χειρότερα;
Η αποξήλωση της τέως τρίτης γραμμής εν τέλει λειτούργησε ευεργετικά για την μετατροπή του σταθμού σε πάρκινγκ...
Τι να τις κάνουμε τις αποθήκες εμπορευμάτων όταν στα σκαριά έχουμε την σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με την Καλαμπάκα, της Καβάλας με την Θεσσαλονίκη και την ίδια ώρα έχουμε αρχίσει και το έργο της υπόγειας διέλευσης της ΣΓΥΤ υπογείως της Πάτρας σε μήκος 11 χιλιομέτρων και με κόστος 4 μόλις δις ευρώ; (χωρίς ΦΠΑ, επειδή είμαστε large...)
Από τριών ετών που τα πρωτοείδα, τα πλακάκια της αποβάθρας της Καλαμάτας μου έκαναν εντύπωση.
Θρόνος χωρίς βασιλιά.
Η πινακίδα της Καλαμάτας επιβιώνει.
Η γραμμή προς το λιμάνι χάνεται στο βάθος κάτω από την άσφαλτο των δρόμων της Καλαμάτας.
Ράμπα επί της δεύτερης γραμμής. Γιατί όχι;
Σύννεφα έχουν μαζευτεί πάνω από την αποθήκη.
Καρναβάλι εντός της αποθήκης εμπορευμάτων. Γιατί όχι; Θα έλεγα μάλιστα πως εδώ επιβάλλεται, καθώς όλη η κατάσταση του σιδηροδρόμου θυμίζει καρναβάλι!
Θαρρώ πως η ερημιά στις αποβάθρες έχει αρχίσει να μου μιλάει με κάποιον τρόπο που δεν έχω καταλάβει ακόμα.
Πολλές κάμερες, λίγη ασφάλεια.
Η πρόσοψη του σταθμού από την μεριά του δρόμου.
Τα ΑΣΙΔ δεν αρκούν για να αποτελέσουν τον στυλοβάτη της λειτουργίας του δικτύου, οπότε μετουσιώνουν τον ρόλο αυτό υποβαστάζοντας το στέγαστρο της αποθήκης. Είδατε ρε αχάριστοι Ρωμιοί; Στο μιλιέτι μας τίποτα δεν πάει χαμένο!
Η συννεφιά εδώ αποδεικνύεται άκρως ενδιαφέρουσα.
Αλτ, τις εί;
Σφυρίξτε (αδιάφορα) και προσπεράστε την πινακίδα.
Στην ζούλα.
Δεν είμαι σίγουρος για την χρήση αυτού του κτηρίου, όμως τόσο η αρχιτεκτονική του όσο και η τεχνοτροπία του ξεφεύγουν από τα πρότυπα των ΣΠΑΠ.
Συμμορία!
Επόμενος σταθμός: Ασπρόχωμα.
Αν ποτέ θελήσω να αγοράσω καινούργιο αυτοκίνητο, νομίζω ότι βρήκα που θα έρθω!
Προσπαθώ, μάλλον αποτυχημένα, να παίξω με τον ήλιο.
Αν η κατάντια μπορούσε να περιγραφεί με μια εικόνα...
Γραμμή προς Καλαμάτα. Η δεύτερη γραμμή έχει εξαφανιστεί κάτω από το χορτάρι.
Πύλες που δεν φυλάσσονται είναι γραπτό να ανοίξουν...
Αποστολή: εξαφανίστε τον σιδηρόδρομο.
Η βόρεια επιγραφή του σταθμού σώζεται εντός της αποθήκης, ενώ φαίνεται πως έφερε διαφορετική γραμματοσειρά από την νότια.
Ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Γωνιά εξαθλίωσης.
Μπορεί ο σταθμός να έχει τα χάλια του, όμως η μεσαία πόρτα έχει λουκέτο...
Το γεγονός ότι τα παγκάκια παραμένουν στην θέση τους ειλικρινά με εκπλήσσει! Μάλλον είναι πολύ βαριά για να μεταφερθούν...
Εδώ η μπίζνα ολοκληρώθηκε σε ποσοστό 100%.
Η νότια πλευρά του σταθμού δίνει την ψευδαίσθηση ότι αυτός είναι απαραβίαστος.
Οι τουαλέτες του σταθμού είναι πλέον αχρείαστες, αφού ολόκληρος ο σταθμός χρησιμοποιείται ως τουαλέτα...
1/2 πινακίδας.
Η αποβάθρα της γραμμής προς την Μεσσήνη. Η δε γραμμή είναι θαμμένη κάτω από το χορτάρι και τα πεσμένα φύλλα.
Το παζλ ολοκληρώνεται.
Όπου και αν κοιτάξω η εικόνα παραμένει ίδια.
Ναι, η γραμμή αυτή μέχρι το 2015 λειτουργούσε περιοδικά.
Ναι, ο σταθμός αυτός λειτουργούσε μέχρι το 2010 λειτουργούσε καθημερινά.
Μπαίνω μέσα και νιώθω ότι βαδίζω σε βιοχημικό ναρκοπέδιο.
Ό,τι έχει απομείνει από την καταστροφή έχει μεταφερθεί στο πίσω δωμάτιο.
Άπλυτα.
«Ήταν κρίμα, ο Πασκάλ ήτανε μυαλό, αλλά δεν έκανε αρκετά ναρκωτικά...»
Η παρέμβαση στην αρχική διαμόρφωση του σταθμού είναι φανερή.
«Σταθμός Πελοποννήσου - 17.12.1996»
« Γενικαί Ασφάλειαι 1831 - εν Τεργέστη »
Λεπτομέρεια από τα περιστύλια του στεγάστρου.
Αναρρίχηση.
Ποιο θα είναι άραγε το επόμενο επεισόδιο στην ζωή του σταθμού; Μήπως ο εμπρησμός του;
Η πρώτη γραμμή παραμένει εντυπωσιακά καθαρή, ενώ τόσο οι παρακαμπτήριες όσο και η μόρτα του σταθμού είναι επίσης σε καλή κατάσταση.
Ανομοιογένεια.
Ο ήλιος δύει πίσω από τα βαγόνια.
Ο σταθμός κατοικείται και ως εκ τούτου παραμένει σε αξιοπρεπή κατάσταση.
Πολύ μακριά από την έδρα του.
Συνεχώς απομακρυνόμενο από την εποχή του.
Στο βάθος ανά διαστήματα ακούγονται πυροβολισμοί και ήχοι από λάστιχα που σπάνε την νεκρική σιγή που επικρατεί στον σταθμό.
Η πρώτη γραμμή παραμένει καθαρή μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι.
Ο κήπος ίσως χρειάζεται λίγο κλάδεμα.
Ώρα να ασχοληθούμε με το τροχαίο υλικό που σαπίζει βρίσκεται σε απόθεση στις μόρτες του σταθμού.
Μετά τις εκποιήσεις του 2014 στην Πελοπόννησο, ελάχιστα βαγόνια σώθηκαν και ακόμα λιγότερα βρίσκονται σε λειτουργική, ή έστω αξιοπρεπή κατάσταση. Τα βαγόνια που θα δούμε δεν ανήκουν σε αυτά...
Παμβρώμικη μεν, ακέραιη δε.
Ερασιτεχνισμοί. Διακρίνω τουλάχιστον ακόμα δυο καλώδια στην θέση τους!
Το εσωτερικό της σκευοφόρου.
Η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είναι αληθινή πριν από περίπου 20 χρόνια. Σήμερα είναι απλώς ακόμα μια ψευδαίσθηση.
Το φως του δύοντος ηλίου μπαίνει από τα παράθυρα της σκευοφόρου.
Επόμενο βαγόνι στην σύνθεση, η μοναδική σωζόμενη κλινάμαξα του πελοποννησιακού δικτύου.
Δεν έχουν απομείνει και πολλά τα οποία να θυμίζουν την χρήση του συγκεκριμένου ειδικά μετασκευασμένου οχήματος...
Μικρές σκόρπιες λεπτομέρειες.
Το πείραμα της δρομολόγησης κλιναμαξών στην Πελοπόννησο δεν κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχημένο και ως εκ τούτου διακόπηκε σύντομα.
Ειλικρινά περίμενα χειρότερη εικόνα.
Οι ελκόμενες συνθέσεις πέθαναν λίγο πριν πεθάνει συνολικά ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο.
Αίσχος! Σε τι καιρούς ζούμε; Πως είναι δυνατόν ο πίνακας αυτός να βρίσκεται ακόμα στην θέση του;
Τι θα γίνει επιτέλους με τις μισές δουλειές στον Άρι; Που είναι οι αρμόδιοι; Τι κάνουν οι άρχοντες του τόπου μας;
Άρις στο επίκεντρο.
Μέχρι και οι λάμπες παραμένουν στην θέση τους! Κοροϊδία! Ντροπή! Αισχύνη! Τίποτα δεν έμαθαν εδώ οι κλέφτες ανακυκλωτές μετάλλων από τους τόσους συναδέλφους τους ανά την Ελλάδα; Που οδεύουμε ως χώρα, που οδεύουμε ως φυλή;
Καληνύχτα και όνειρα γλυκά.
Η τελευταία γενική επιθεώρηση της κλινάμαξας φέρεται να έγινε στις 13-11-90. Ποιες να είναι άραγε οι προηγούμενες ημερομηνίες που μισοφαίνονται πίσω από την πιο πρόσφατη;
Κφκπτ - 652. Έδρα Πειραιεύς. Η τελευταία εναπομείνασα κλινάμαξα στην Πελοπόννησο αργοπεθαίνει στον Άρι.
ARAD 1975.
Οι ακτίνες του ηλίου χαϊδεύουν τους τοίχους της αποβάθρας.
Μικτή αμαξοστοιχία σαπίλας.
Ο σταθμός του Άριος παραχωρήθηκε ως κατοικία και σώθηκε. Τι εμποδίζει την ΓΑΙΑΟΣΕ από το να παραχωρήσει (όχι να χαρίσει!) και άλλους σταθμούς για παρόμοιες χρήσεις;
Η αποθήκη του Άριος.
Αφήνουμε πίσω μας τον θλιβερό Άρι και κατευθυνόμαστε προς το Πλατύ, όπου η φωτογράφιση θα φτάσει σήμερα κατά την γνώμη μου ίσως στο καλύτερο της σημείο.
Στο Χ.Σ. 219.259 επί της γραμμής Μύλων Ναυπλίου - Καλαμάτας συναντάμε τον σταθμό του Πλατέος.
Στο πίσω μέρος του σταθμού, οι παρεμβάσεις είναι παραπάνω από εμφανείς.
Εντύπωση μου προκαλεί και το τσιμεντένιο στέγαστρο, το οποίο και αυτό κατά πάσα πιθανότητα αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη.
Δύση.
Πως γίνεται σε όλους τους σταθμούς που επισκεφθήκαμε σήμερα μόνο η πρώτη γραμμή να διατηρείται καθαρή;
Η πρόσοψη του σταθμού. Αμφιβάλλω πολύ για το κατά πόσο αυτή ήταν και η αρχική του διαρρύθμιση.
Φθινοπωρινές αποχρώσεις.
Διαφορά λιθοδομής;
Πρέπει να αυξήσω κατ' επειγόντως τις απογευματινές επισκέψεις μου στους σταθμούς!
Τα απομεινάρια της τουαλέτας ομοιάζουν με κάποιο περίεργο αρχαιολογικό εύρημα.
Για εμένα αυτή ήταν η καλύτερη φωτογραφία της ημέρας!
Μια τελευταία και φύγαμε για Βαλύρα.
Άφιξη στην Βαλύρα.
Ο δύων ήλιος χρωματίζει με ενδιαφέροντα τρόπο τα σύννεφα πίσω από τον σταθμό.
Φτιασιδωμένη πρόσοψη.
Όχι, δεν αναμένεται άφιξη.
Πριν μπω στην αποθήκη.
Θολωτός τάφο του 19ου αιώνα.
Οι φυλακισμένοι μέσα από το μπουντρούμι κοιτάνε τα σύννεφα.
Ο ήλιος σχεδόν έδυσε, τα σύννεφα αυξήθηκαν, οπότε ήρθε η ώρα για φωτογραφικό παιχνίδι!
Ο θολωτός τάφος της Βαλύρας!
Δεν το κρύβω. Η αποθήκη εμπορευμάτων της Βαλύρας μου αρέσει πολύ. Πάρα πολύ!
Όταν φεύγουμε από την Βαλύρα ο ήλιος έχει δύσει σχεδόν εντελώς. Επόμενη στάση θα είναι το Ζευγολατιό για τον καθιερωμένο ανεφοδιασμό σε τρόφιμα και παστέλια.
Η νύχτα πέφτει πάνω από το Ζευγολατιό.
Η υπερέκθεση δίνει περισσότερο φως στο σκοτεινό σταθμό.
Ακόμα μια νύχτα χωρίς νυχτερινά δρομολόγια.
Στηριζόμενος στις κρύες πέτρες του τοίχου του σταθμού.
Παιχνίδια με το φως.
Τι απέμεινε για τον σιδηρόδρομο στην Πελοπόννησο; Μυστήριοι τύποι, ύποπτα κινούμενοι την νύχτα, με φωτογραφικές μηχανές και την φρούδα ελπίδα ότι ίσως κάποτε τα πράγματα θα αλλάξουν...
Και τώρα ήρθε η ώρα για το grand finale. Ώρα για νυχτερινές λήψεις στον σταθμό του Διαβολιτσίου!
Δοκιμαστική λήψη Νο 1.
Με ψυχρότερα χρώματα, αλλά καλύτερες αντανακλάσεις.
Πολύ πράσινες αποχρώσεις. Θα δω αν μπορώ να τις εκμεταλλευτώ σε λίγο.
Ο σταθμός του Διαβολιτσίου μετατράπηκε σε ωραιότατο καφέ, το οποίο το βράδυ φαίνεται ακόμα πιο ελκυστικό.
Ο φωτισμός είναι πολύ ζεστός και ατμοσφαιρικός.
«Σε λίγα λεπτά...Άκυρο»
Κρεπάλη.
Πάνω από τις πλατφόρμες.
Χρωστάω οπωσδήποτε μια επίσκεψη στο συγκεκριμένο μαγαζί.
Όχι επιβάτης, αλλά θαμώνας.
Εναλλαγή σε θερμά χρώματα.
Υδατόπυργοι κρυμμένοι.
Μετά από πολλά χρόνια, οι συγκεκριμένες πλατφόρμες φάνηκαν και πάλι χρήσιμες, έστω και για τον σκοπό της φωτογράφισης.
Η λάμπα της αποθήκης προσφέρει μεν δυνατό φωτισμό, αλλά πράσινης απόχρωσης.
Το πράσινο της γης νίκησε το μαύρο της νύχτας.
Μερικές τελευταίες λήψεις του σταθμού εκ του συστάδην.
Η πίσω πλευρά του σταθμού έχει και αυτή διαμορφωθεί σε μπαρ, προφανώς για τους καλοκαιρινούς μήνες.
Κάπου εδώ μια ακόμα φωτογράφιση φτάνει στο τέλος της.
Το φωτογραφικό υλικό των τελευταίων μηνών είναι μπόλικο, όμως ο χρόνος μου συνεχώς συρρικνώνεται. Σε κάθε περίπτωση, οι φωτογραφίσεις συνεχίζονται και ευελπιστώ ότι το ίδιο θα συμβεί και με τις αναρτήσεις, επομένως μείνετε συντονισμένοι!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 31/10/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου