Σουρουπώνει στον Σταθμό Πελοποννήσου...

          Εντελώς συμπτωματικά η τελευταία μου επίσκεψη στον Σταθμό Πελοποννήσου ήταν ακριβώς πριν δύο χρόνια... 
 

 

 Με μια πρώτη ματιά, ο Σταθμός παραμένει ένα διαμάντι.

    Με μια δεύτερη, ρεαλιστικότερη και κυνικότερη ματιά, ο Σταθμός είναι ένα μνημείο αίσχους και απόλυτης ξεφτίλας που στέκει (για πόσο ακόμα;) απλώς για να θυμίζει τι σημαίνει για την ΓΑΙΑΟΣΕ η έννοια «διαχείριση και αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας».

 

 Εντελώς αναπάντεχο θέαμα. Πρέπει να διερευνήσω!

Κολλάω τον φακό μου στο παμβρώμικο τζάμι της αίθουσας των εκδοτηρίων χωρίς να μπορώ να δω απολύτως τίποτα. Το φωτογραφικό αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον απόκοσμο...

Τα χρώματα της κόλασης. 

---

        Υπενθυμίζω ότι στις 7 Αυγούστου συμπληρώνονται 17 χρόνια από το κλείσιμο του Σταθμού. Λίγο νωρίτερα, στις 5 Αυγούστου το blog θα συμπληρώσει 10 χρόνια λειτουργίας, οπότε αναμείνατε συντονισμένοι!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------