Απόγευμα στον σταθμό της Κομοτηνής

 

Ο τρόπος που επιλέγω να προσεγγίσω τον σταθμό είναι μάλλον ανορθόδοξος, καθώς αντί του δρόμου επιλέγω να περπατήσω στις γραμμές. Αυτά συμβαίνουν όταν η μη κυκλοφορία τρένων είναι δεδομένη...

Κατάβαση από τις γραμμές προκειμένω να φωτογραφίσω το χειριστήριο του κλειδιού με φόντο τα σύννεφα.

Οι στρωτήρες που περίσσεψαν από την ανακαίνιση έχουν αφομοιωθεί με το περιβάλλον...

Σταθμός Κομοτηνής αργά το μεσημέρι.

Ο σκύλος σε ρόλο μετρ επί της υποδοχής. 

Δεν έχω παράπονο: Ο σταθμός σήμερα έχει αρκετούς επιβάτες. Κάποιοι από αυτούς ανήλικοι...

...κάποιοι άλλοι μεγαλύτερης ηλικίας.

Φθινόπωρο.

Η αποβάθρα ερήμωσε και από τους τετράποδους επιβάτες, επιτρέποντας μου να απαθανατίσω ένα από τα συνηθέστερα φωτογραφικά θέματα μου.

Γραμμή προς Αλεξανδρούπολη. 

Γραμμή προς Ξάνθη.

Παρατήρηση: Η πρώτη γραμμή του σταθμού έχει θαφτεί πλήρως, δίνοντας εν πρώτοις την εντύπωση ότι έχει αποξηλωθεί.

Η πρόσοψη του σταθμού από τις γραμμές. Το κτήριο ακολουθεί το τυπικό σχέδιο που συναντάται στους μεγάλους σταθμούς της Jonction Salonique - Constantinople.

Απέναντι από τον σταθμό τα δύο αυτά ελεεινά κτίσματα διεκδικούν τον τίτλο των αποχωρητηρίων αυτού...

Στην μόρτα της αποθήκης βρίσκεται παρατημένο ένα βαγόνι. 

Ο κρουνός ύδρευσης διατηρείται σε αξιοπρεπή κατάσταση.

Στην αποβάθρα του σταθμού το χειριστήριο των σημαφόρων μας θυμίζει ότι δεν έχουμε απομακρυνθεί και πολύ από το 1950, ενώ μια ξεθωριασμένη σημαία μας υπενθυμίζει εντός της επικράτειας ποιας χώρας βρισκόμαστε ακόμα...

Η χρονολόγηση του ρολογιού αυτού είναι ένα αίνιγμα. Το ερώτημα της χρησιμότητας του πάντως έχει απαντηθεί πλήρως προ πολλού.

Η αίθουσα αναμονής παραμένει κλειστή.

Μετά από περίπου μιάμιση ώρα...

Παιχνίδια με τον ήλιο.

Η αίθουσα αναμονής ανοίγει το απόγευμα, όπως και τα εκδοτήρια, όμως εντός αυτής εξακολουθεί να μην υπάρχει ψυχή. 

Ο ήλιος δεν αργεί να δύσει.

Επανάληψη της μεσημεριανής φωτογραφίας.

Προς στιγμήν σκέφτηκα να περιμένω έως ότου ανάψουν τα φώτα του σταθμού. Μη έχοντας τρίποδο μαζί μου άλλαξα γνώμη. Την επόμενη φορά.

Λεπτομέρεια της τελευταίας στιγμής: Ο κρουνός ύδρευσης του σταθμού είναι κατασκευής του μηχανουργείου «Βασιλειάδη» με έδρα τον Πειραιά. Πρόκειται για το ίδιο μηχανουργείο που είχε κατασκευάσει την περίφημη ατμάμαξα «Ελληνίς» με θητεία στους ΣΑ, ΣΒΔΕ και ΣΠΑΠ. Η κατάληξη της δυστυχώς γνωστή...

Ο ήλιος σχεδόν έχει δύσει. Ώρα να επιστρέψω στο κέντρο της πόλης.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 17/11/2023