Ηλεκτροκίνηση στον Πειραιά: Τα πρώτα καλώδια!

  Εδώ και περίπου ένα μήνα οι εργασίες της ηλεκτροκίνησης έχουν προχωρήσει για πρώτη φορά νοτίως του σταθμού Λαρίσης. Στα διάφορα site και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για παράδοση του έργου στο τέλος του μήνα, ενώ άλλα - πιο αισιόδοξα- μιλούν για τεράστια μείωση των χρόνων μετά το τέλος των εργασιών...

  ... επειδή πολλά γράφονται, ευκαιρία να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι σε τι κατάσταση βρίσκομαστε.
  
  Επειδή όπως είναι προφανές η ηλεκτροκίνηση αφορά άμεσα και τους ενδιάμεσους σταθμούς απο την Αθήνα μέχρι τον Πειραιά και επειδή στην παρούσα φάση θα μου ήταν κάπως δύσκολο (όχι όμως και αδύνατον!) να σταματάω σε κάθε σταθμό, να καταγράφω την κατάσταση και έπειτα να περιμένω επι μια ώρα το τρένο για τον επόμενο, η ανάρτηση που ακολουθεί θα έχει τον χαρακτήρα ενός trip report. Φωτογραφίες υπάρχουν μόνο απο την αφετηρία και τον τερματισμό της διαδρομής μου. 

  Η μέρα ξεκινάει απο το σταθμό Λαρίσης...

... Η Bombardier 220 033 μόλις έφτασε μόνη της στο σταθμό (άγνωστο απο που)

 Το Desiro 460 117 αφού έκανε τον απαραίτητο ελιγμό, παίρνει θέση στην 8η γραμμή για να εκτελέσει το δρομολόγιο προς το Κιάτο.

Περιττό να πω πως ο σταθμός Λαρίσης μετά απο την εγκατάσταση της ηλεκτροκίνησης και την προσωρινή διευθέτηση των γραμμών, λειτουργεί πολύ καλά! Στα θετικά να σημειωθεί πως παραμένει ικανοποιητικά καθαρός!

 Τα railbuses 560 110 και 560 113 που εκτελούν το δρομολόγιο 1112 απο Πειραιά μπαίνουν στο σταθμό.

Με φόντο το σταθμό Πελοποννήσου...

Το τρένο θα τερματίσει τη διαδρομή του εδώ και μετά από ολιγόλεπτη στάση θα αναχωρήσει και πάλι για τον Πειραιά ως 1113.

   Το τρένο ξεκινάει το σύντομο ταξίδι του προς τον Πειραιά. Η κάθοδος γίνεται μέσω της γραμμής καθόδου. Κάτω από την ανισόπεδη γέφυρα της οδού Σιδηροδρόμων η «κοινωνία των αστέγων» έχει εγκατασταθεί και πάλι, ενώ από το πασάγιο της Λένορμαν μέχρι τα επόμενα 450 μέτρα δεν υπάρχει καλώδιο και υπολείπονται εργασίες στα κατενέρ. Λίγο πριν το πασάγιο της Ιεράς Οδού τα καλώδια εμφανίζονται και πάλι ενώ έχουν γίνει βελτιστοποιήσεις σε όλα τα πασάγια μέχρι το Ρουφ, με την τοποθέτηση εξαγωνικών πινακίδων ( μετά απο πολλά χρόνια ο παλιός μετρικός διάδρομος αποκτά και πάλι τέτοια σήματα!) και φωτεινών ενδείξεων προσέγγισης σε Ισόπεδη Διάβαση. Σε ορισμένα δε πασάγια μου φάνηκε πως είδα να έχουν αλλάξει οι μπάρες και ο μηχανισμός τους, αλλά δεν είμαι σίγουρος για αυτό το τελευταίο, οπότε το αναφέρω με επιφύλαξη.

   Στο Ρουφ οι μόνες γραμμές που έχουν καλώδια είναι η τρίτη και η τέταρτη. Ο σταθμός έχει υποστεί πρόσφατο βανδαλισμό, ενώ οι επιβάτες που ανεβαίνουν στο τρένο είναι μόλις τρεις. 

  Μεταξύ του σταθμού του Ρουφ και του Ταύρου τοποθετούνται μεταλλικά ηχοπετάσματα... Θεωρώ τουλάχιστον αστείο το γεγονός πως ενώ επί τόσα χρόνια που η κυκλοφορία σε αυτό το τμήμα γινόταν απο ντηζελοκίνητα και συνεπώς πιο θορυβώδη τρένα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και ξαφνικά με την έλευση της ηλεκτροκίνησης θεωρήθηκε πως το πρόβλημα του θορύβου θα είναι τόσο έντονο. Ο μόνος λόγος που μπορώ να καταλάβω αυτή την κίνηση είναι πως πρέπει να αποφευχθεί η επαφή με τα καλώδια, αλλά και πάλι, τα ηχοπετάσματα είναι τόσο χαμηλά που κάποιος με ελάχιστη προσπάθεια μπορεί να τα υπερβεί. Περιττό επίσης να πω πως όσα έχουν τοποθετηθεί μέχρι στιγμής είναι ήδη βαμμένα, άρα μπορεί τελικά να τοποθετήθηκαν απλώς για να λειτουργήσουν ως καμβάς...

   Στον σταθμό του Ταύρου, τα πράγματα είναι ήρεμα. Ο σταθμός αυτό το μήνα κλείνει τρία χρόνια λειτουργίας, τα αυτόματα μηχανήματα στην είσοδο για το ηλεκτρονικό εισιτήριο έχουν μόλις τοποθετηθεί, ενώ και εδώ οι βανδαλισμοί είναι εμφανείς. Επιβάτης μόνο ένας, ενώ τοποθετείται ο ανελκυστήρας που έπρεπε να έχει τοποθετηθεί ήδη από τον Οκτώβριο του 2014... Καλώδιο υπάρχει προς στιγμήν μόνο πάνω από τη γραμμή καθόδου, ενώ και εδώ γίνονται εργασίες αποκλεισμού της πρόσβασης στη γραμμή από την πλευρά του δρόμου.

  Τα πράγματα στην ευθεία μεταξύ του Ταύρου και του Ρέντη είναι μπερδεμένα: Τα καλώδια είναι μεν τοποθετημένα, όμως κάνουν συχνά «ζιγκ- ζαγκ» μεταξύ τους ενώ μερικά είναι ακόμα δεμένα σε ρολό και δε μου επιτρέπεται να σχηματίσω μια ακριβή εικόνα του ποια γραμμή καλύπτεται από αυτά και ποια όχι. Το τοπίο είναι θολό μέχρι την είσοδο του Ρέντη, όπου εκτελούνται και σήμερα εργασίες απο τον γερανό και ένα Unimog. Οι επιβάτες εδώ είναι πιο πολλοί, ενώ και εδώ έχουν τοποθετηθεί πρόσφατα αυτόματα μηχανήματα στην είσοδο. Η ευχαριστη έκπληξη είναι πως ο ανελκυστήρας λειτουργεί, ενώ η δυσάρεστη πως στα αριστερά υπάρχει άπειρο υλικό που σαπίζει...

   Το railbus κατηφορίζει αργά προς τη Λεύκα. Μεταξύ του ΜΑΙΡ και της Λεύκας υπολείπονται για αρκετά μέτρα κάθε είδους εργασίες ως προς την ηλεκτροκίνηση, ενώ καλώδια εμφανίζονται πάλι μόλις πριν την είσοδο της Λεύκας. Στη Λεύκα περιμένουν 4-5 επιβάτες. Το τρένο συνεχίζει την πορεία του περνώντας δίπλα από το ΜΠΡ όπου τα φαντάσματα της Πελοποννήσου αναπαύονται εν ειρήνη, χωρίς καμία ελπίδα να αναστηθούν. Στο δεξί χέρι το μοιραίο railbus της 9ης Δεκεμβρίου έχει κανιβαλιστεί πλήρως από ό,τι μπορούσε να αφαιρεθεί απο πάνω του και με μια πρόχειρη εκτίμηση του γράφοντος έχει πάνω του τουλάχιστον 15 διαφορετικά στρώματα graffiti... Αυτά και κάτι υπόλοιπα οχημάτων στους Αγίους Αναργύρους έμειναν μέσα στην Αττική για να θυμίζουν πως κάποτε υπήρχε μια περιοχή στην Ελλάδα, η Πελοπόννησος, που αποτέλεσε την κοιτίδα του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα...

   Και τώρα η μεγάλη ώρα: Πειραιάς! Τα railbuses σταδιακά κόβουν ταχύτητα και μπαίνουν στο σταθμό, στην είσοδο του οποίου δεν υπάρχει ίχνος καλωδίου. Τα κατενέρ αιωρούνται, όμως στα αριστερά, μπροστά απο το παλιό μηχανοστάσιο, παρατηρώ μια ομάδα εργατών. Στην αποβάθρα πραγματοποιούνται εργασίες εγκατάστασης των νέων ακυρωτικών μηχανημάτων και γίνεται αποκλεισμός του χώρου γύρω απο τις πόρτες με γυαλί. Το τρένο τελικώς σταματάει και οι επιβάτες αποβιβάζονται.

Ο σταθμός του Πειραιά υπό συνθήκες φωτός είναι πολύ ευχάριστος και έχει μια καλοκαιρινή αύρα που ταιριάζει τέλεια με τη θάλασσα που βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα παρακάτω.

Το φρεσκοβαμμένο railbus 650 110 γυαλίζει υπο το φώς του ήλιου.

Τελικώς οι εργασίες που γίνονται φαίνεται πως αφορούν το φωτόσημο!

Χωρίς λογότυπο, αλλά αστραφτερό!

Θα χρησιμοποιηθούν άραγε μετά την ηλεκτροκίνηση όλες τους; 

Ήμουν έτοιμος να φύγω πεπεισμένος πως εδώ δεν έχει γίνει ακόμα κανένα απολύτως έργο που να αφορά την ηλεκτροκίνηση μέχρι που παρατήρησα αυτό:

Με γελούν τα μάτια μου;

Όχι! Τα πρώτα μέτρα καλωδίου μέσα στο σύμπλεγμα του Πειραιά είναι γεγονός!

Ας αρχίσουν οι χοροί!

Τα καλώδια σταματούν σύντομα μετά το τέλος της αποβάθρας.

Την επόμενη φορά με Desiro (;)

Η αίθουσα αναμονής έχει ζήσει και καλύτερες μέρες ως καφενείο...

Κατάντια...

Για να συνοψίσω, τα έργα είναι σε αρκετά προχωρημένο στάδιο και πέρα απο τα κενά που υπάρχουν σε διάφορα σημεία, φαίνεται πως είναι θέμα χρόνου να μπει και ο Πειραιάς «στην πρίζα».

Άραγε αρκεί η ηλεκτροκίνηση απο μόνη της να σώσει τον Σιδηρόδρομο εν γένει, τον Προαστιακό της Αθήνας ειδικότερα και ακόμα πιο συγκεκριμένα το τμήμα νοτίως του σταθμού Λαρίσης που παραπαίει; Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 13/10/2017