Κάθε λαός είναι υπεύθυνος για τις αποφάσεις του. Σε όλο τον δημοκρατικό κόσμο ( ή τουλάχιστον στο κομμάτι του κόσμου που θέλει να χαρακτηρίζεται έτσι) ο λαός είναι ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει μέσω των αποφάσεων του την ζωή του, είτε αυτό αφορά την χώρα του στο σύνολο της, είτε τον δήμο του, είτε την γειτονιά του και ούτω καθεξής. Δεν θα αναλύσω το αν αυτό συμβαίνει πραγματικά ή το πως θα έπρεπε να συμβαίνει, αλλά χρησιμοποιώντας το ως αξίωμα θα επικεντρωθώ στην παρούσα ανάρτηση σε μια απόφαση που λήφθηκε από τους κατοίκους των Σεπολίων - σε τοπικό επίπεδο πάντα - και αφορά την υπόγεια διέλευση των σιδηροδρομικών γραμμών από την έξοδο του σταθμού Λαρίσης ως τις τρεις γέφυρες...
Μετά από τρέξιμο, ίσα που προλαβαίνω να δω το ανερχόμενο Desiro να ανηφορίζει προς το αεροδρόμιο χρησιμοποιώντας την γραμμή καθόδου. Από σήμερα και μέχρι νεωτέρας μεταξύ του σταθμού Λαρίσης και των Αγίων Αναργύρων ισχύει μονογράμμιση...
...επιπλέον από σήμερα όλες οι αμαξοστοιχίες από και προς Χαλκίδα θα τερματίζουν και θα αναχωρούν αντίστοιχα από τον σταθμό των Αγίων Αναργύρων.
Από σήμερα ξεκινάει η υλοποίηση ενός χρόνιου αιτήματος των κατοίκων της περιοχής. Η μονογράμμιση είναι το πρώτο βήμα του έργου της υπογειοποίησης του « τσιμεντένιου φαραγγιού». Ένα έργο που θα διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια (αυτή είναι η επίσημη εκτίμηση, οπότε νιώστε ελεύθεροι να προσθέσετε όσες μέρες, μήνες ή χρόνια θέλετε) και πέρα από τις τεχνικές και κυκλοφοριακές δυσκολίες που αναμένεται να προξενήσει, αναμφίβολα θα έχει ως επακόλουθο και αρκετή όχληση για την περιοχή και τους κατοίκους.
Όπως πολύ σωστά όμως λέει ένα αγγλικό ρητό: " Be carefull what you wish for, it might just come true"
Απορίας άξιο είναι το τι μέλλει γενέσθαι και με την ηλεκτροκίνηση την στιγμή μάλιστα που τα κατενέρ δεν είναι κατασκευασμένα και τοποθετημένα ομοιόμορφα στο μήκος του τμήματος που επηρεάζεται.
Η καμπύλη πριν το πασάγιο της Σιώκου.
Το πασάγιο της Σιώκου και τα μέτρα που ακολουθούν προς Αγίους Αναργύρους θα είναι το σημείο επανόδου της γραμμής μετά την ολοκλήρωση της υπογειοποίησης.
Η εικόνα αυτή σύντομα θα αποτελεί παρελθόν.
Οι μπάρες πέφτουν και το Desiro 560 120 κατηφορίζει με ταχύτητα προς τον Πειραιά
Φωτογραφικό ατύχημα. Στα δεξιά φαίνονται ορισμένα μετρικά απομεινάρια.
Το κτήριο που μέχρι πριν πέντε μήνες στεκόταν το Σιδηροδρομικό Μουσείο έχει γίνει χωράφι...
Σιώκου 4: Αμέτρητες ώρες, αξέχαστες στιγμές...
Η περιστροφική πλάκα του δρεζινοστασίου των ΣΠΑΠ θα αποτελεί και αυτή σύντομα παρελθόν...
Επιστρέφοντας κάνω το τεράστιο λάθος να διασχίσω το πάρκο που βρίσκεται δίπλα από την Δαμβέργη αντί να επιλέξω την πάνω πλευρά της Κωνσταντινουπόλεως . Έχοντας σχεδόν μηδενική οπτική επαφή με την γραμμή χάνω την διέλευση του Intercity 53...
Πρώτο θύμα της μονογράμμισης είναι τα ήδη υποβαθμισμένα δρομολόγια της Χαλκίδας. Το ΚΤΕΛ Ευβοίας είναι ένα ακόμα από τα πολλά ανά την Ελλάδα που πρέπει να ευγνωμονούν τον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ για την ξαφνική πελατεία που τους προσφέρουν.
Οχετός.
Θέση για φωτόσημα που δεν τοποθετήθηκε ποτέ;
Σύμφωνα με μια γνωστή παροιμία « τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται επιδέξια... οπίσθια». Ως επί το πλείστον, η παροιμία βρίσκει πλήρη εφαρμογή στα περισσότερα σιδηροδρομικά έργα εν Ελλάδι...
Υψομετρική διαφορά.
Ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος αποφυγής και πρόληψης!
Το πασάγιο της Αγίου Μελετίου έχει έντονη κίνηση τόσο από οχήματα όσο και από πεζούς.
Μετά την έναρξη των έργων τα 30 χιλιόμετρα θα φαίνονται ασύλληπτη ταχύτητα σε σχέση με τις νέες βραδυπορίες που θα επιβληθούν.
Bochum και ακούσια τοποθέτηση προϊόντος.
Το πασάγιο της Σεπολίων είναι πιο προβληματικό από αυτό της Αγίου Μελετίου. Πιο προβληματική όμως είναι η μη τήρηση των κανόνων του ΚΟΚ...
Γκρίζα σκύρα, γκρίζοι τοίχοι και γκρίζος ουρανός.
Προχωρώ προς τον σταθμό Λαρίσης
Σε μετρικά εδάφη!
Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα: ο μεγαλύτερος εχθρός του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα έχει αναλάβει την προστασία του!
Δεν είμαι σίγουρος τι λεζάντα πρέπει να βάλω...
Η προσωρινή έξοδος του σταθμού Λαρίσης. Με την υπογειοποίηση ο χώρος και οι γραμμές αναμένονται να διαμορφωθούν διαφορετικά.
Ψευδαίσθηση εξοχής.
Οι κραταιοί ΣΠΑΠ απώλεσαν όλες τους τις ιδιότητες: Πλέον δεν είναι ούτε Πειραιώς, ούτε Αθηνών, ούτε Πελοποννήσου, αλλά το κυριότερο, δεν είναι σιδηρόδρομοι.
Παλιό τηλεγραφόξυλο.
Άποψη του σταθμού Λαρίσης από την νέα πεζογέφυρα.
Έξοδος και γραμμές σε αναμονή σύνδεσης.
Σταθμός πρωτεύουσας
Στις υπόγειες διαβάσεις του σταθμού Λαρίσης πολλές από τις προσβάσεις στις αποβάθρες περιμένουν την σύνδεση τους με αυτές. Για πόσο ακόμα;
Στην κεντρική είσοδο του σταθμού Λαρίσης έχουν τοποθετηθεί αυτόματες θύρες όμοιες με αυτές των σταθμών της ΣΤΑΣΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου