Η 100η ανάρτηση του ιστολογίου έμελλε να είναι στην Κάντζα!
Η μπόρα σταματάει ακριβώς την στιγμή που παρκάρω δίπλα από τον σταθμό της Κάντζας.
Η ανησυχία μου ότι δεν θα φτάσω πριν την δύση του ηλίου αποδεικνύεται λανθασμένη. Ο ήλιος μόλις τώρα έχει αρχίσει να κατεβαίνει πίσω από τα σύννεφα, προσφέροντας ενδιαφέροντα χρωματικά αποτελέσματα.
Βρέξει - χιονίσει, ο φωριαμός από την Κάντζα δεν πρόκειται να το κουνήσει.
Ως είθισται, μετά την βροχή το χώμα μυρίζει έντονα, ενώ η χαμηλή βλάστηση αφήνει φρέσκες σταγόνες πάνω στα παπούτσια μου απ' όπου περνάω.
Ποια τρύπα να πρωτοκλείσεις σε έναν σιδηρόδρομο που είναι γεμάτος τρύπες;
«ΕΝ ΚΑΝΤΖΑ ΤΗ 14 11 46
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ
[[........]]
ΜΑΘΗΤΗΣ
Γ ΤΑΞΕΩΣ
[..]ΝΚ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ»
Τελικά ο Λαυρεωτικός σιδηρόδρομος όντως αποτελεί πλέον αντικείμενο αρχαιολογίας!
Τα αρχικά «ΧΚΜ» εξακολουθούν να παραμένουν άνευ εξηγήσεως.
Μέχρι πότε θα αντέξει η τοιχοποιία του σταθμού;
Πτώση οικοδομικών υλικών.
Η αποσύνθεση συνεχίζεται.
Ρίξτε τις πόρτες! Σπάστε τα παράθυρα! Κυνηγήστε τους εχθρούς μας (εν προκειμένω τον σιδηρόδρομο) μακριά από τα πάτρια εδάφη!
Ο σταθμός της Κάντζας εσχάτως απέκτησε το «προνόμιο» να χρησιμοποιηθεί ως καμβάς...
Δεν ξέρω αν φταίει η βροχή, αλλά σήμερα έχω την αίσθηση πως ο διάδρομος της 1ης γραμμής διακρίνεται αρκετά καθαρότερα σε σχέση με άλλες φορές.
Το σούρουπο δεν αργεί. Φεύγω.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί στις 7-12-2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου